วันพุธที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่กำแพง (อย่าสุมไฟให้ลุกโชน)

21

ผมเพิ่งมาเห็นคำสั่งมหาวิทยาลัยกำแพงมณี แต่งตั้ง คุณ ปอสิต เป็นรักษาการอธิการบดี ตามมติของสภามหาวิทยาลัย แต่ปรากฏว่าสภายังไม่รับรองรายงานการประชุม เนื่องจากรายงานการประชุมไม่ตรงตามความเป็นจริง ทำให้คาดเดาได้ว่าน่าจะมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากล  สอดคล้องกับประเด็นที่มีคำร้องขอวิดีโอการบันทึกภาพและเสียงการประชุมในครั้งนั้น เพื่อตรวจสอบความถูกต้องของรายงาน เนื่องจากมีการแก้ไขหลายรอบและไม่ตรงตามความเป็นจริง ซึ่งสภาไม่อนุญาต จึงฟันธงได้เลยว่า เรื่องการแต่งตั้งรักษาการอธิการนั้นมีลับลมคมในแน่นอน

เรื่องนี้ผู้สันทัดกรณีให้ความเห็นว่า “การที่สภามหาวิทยาลัย ยังไม่สามารถรับรองรายงานการประชุมในวาระการสรรหาอธิการบดีโดยอ้างว่ารายงานการประชุมยังไม่ตรงกับความเป็นจริง แสดงให้เห็นว่าการสรรหาอธิการบดีมีปัญหาแน่นอน ทำให้ส่งผลกระทบถึงการแต่งตั้งรักษาการอธิการบดีและการแต่งตั้งรองอธิการบดีก็มีปัญหาตามไปด้วย แสดงว่าคำสั่งแต่งตั้งรักษาการอธิการบดีและรองอธิการบดีน่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย เพราะสภายังไม่สามารถรับรองรายงานการประชุมได้

ดังนั้นถ้าเกิดปัญหาอะไรขึ้น ก็ขอให้นายกสภารับผิดชอบไปเพียงคนเดียว สภาไม่เกี่ยวข้องเหมือนการฉีกบัตรการลงคะแนนของกรรมการ สรุปงานนี้ นายกสภาคงต้องติดคุกคนเดียวอีกตามเคย ดังคำโบราณที่ว่า “คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อคนฉลาด”

มีเสียงถามว่า “ปัญหานี้ จะทำยังไงต่อดีคะ ในเมื่อท่านๆเลือกแบบนี้”

ผู้สันทัดกรณีตอบว่า “ให้ผู้ที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมจากกรณีการสรรหาอธิการบดี ร้องต่อศาลปกครองเพื่อให้ศาลมีคำสั่งคุ้มครองชั่วคราวในระหว่างการพิจารณาโดยให้สภาพิจารณาแต่งตั้งรักษาการอธิการบดีคนใหม่ที่เป็นคนกลางมาปฏิบัติหน้าที่โดยให้เหตุผลต่อศาลว่าหากศาลไม่มีคำสั่งให้คุ้มครอง ก็จะเกิดความเสียหายต่อราชการโดยส่วนรวมและจะขยายเป็นวงกว้าง  ยิ่งนานวันเข้า ปัญหาก็ยิ่งจะสลับซับซ้อนจนยากที่จะแก้ไขเยียวยาได้ เนื่องจากมีรักษาการ อธิการบดี.และรองอธิการบดีที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย บริหารมหาวิทยาลัย”

⁠มีเสียงตำหนิสภาว่า  “สภาฯเลือกสงคราม แทนที่จะเลือกสันติภาพ เพียงแต่ไม่ประกาศให้ชัดเจนว่า “กูไม่ฟังมึง” มันคือเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นแบบทวีคูณ ค่ะ…..ไม่ฟังและไม่สนใจ ปัญหานี้ก็จะยังค้างคา. แทนที่จะหาทางแก้ไขแต่กลับสุมไฟให้ยิ่งลุกโชน”

มีเสียงตะโกนจากทางซ้าย “เมรุวัด คือ ทางออกของคนพวกนี้” และเสียงจากทางขวา “ตำแหน่งอยู่กับเราไม่นาน แต่ตำนานจะอยู่ตลอดไป”

สุดท้าย คุณ pp สรุปว่า “เหตุเกิดจากโลภะ ของผู้ที่อยากได้อยากมีอยากเป็น จนทำให้ต้องดิ้นรนเพื่อให้ได้มาถึงแม้จะไม่ถูกต้อง พอมีคนคิดต่างกล่าวถึงที่มาความอยุติธรรม จึงเกิดโทสะ ลงมือลงแรงดำเนินการบางอย่าง อย่างเขลา เกิดเป็นโมหะ ครบกิเลสทั้ง 3 ประการ โลภะ โทสะ โมหะ ครบองค์ประกอบอกุศลมูล”

…