จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (ขึงขัง)

4

นางแต้ม รักษาการอธิการบดี(เถื่อน) ม.สารขัณฑ์ คิดว่าจะใช้ท่า “อีเห้. ฟาดหาง พิฆาตคู่ต่อสู้ ที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาให้เละตุ้มเป๊ะไปเลย แต่พลาด  เพราะคู่ต่อสู้หลบทัน  นางแต้มก็เลยเสียหลักหัวทิ่ม เป็นโอกาศให้คู่ต่อสู้ที่จะซ้ำด้วยแข้งขวาตามให้หัวคะมำตามตีนไปเลย  คนดูต้องการอย่างนั้น แต่คู่ต่อสู้เหนือชั้นกว่า กลับใช้แข้งซ้ายสวนสะกัดแบบย้อนศร เข้าที่ปลายคาง นางหมดสติกลางอากาศ  ร่างหมุนกลับร่วงลงพื้นสลบเหมือด หมดสภาพ  ลงจากเวทีด้วยเปล

ที่บรรยายมานั้น อธิบายได้ว่า เพราะนางแต้มออกคำสั่งแต่งตั้งกรรมการสอบวินัยพวกเขียนป้ายประท้วงเพื่อถล่มให้แหลก  เท่านั้นแหละ สถานการณ์เปลี่ยนจากที่ได้เปรียบเป็นเสียเปรียบทันที เพราะคำสั่งดังกล่าว เป็นโมฆะ ไม่ชอบด้วยกฏหมาย  เพราะเรื่องนี้นางฟ้องศาลไปแล้ว การตั้งกรรมการสอบเพื่อเอาผิดซึ่งเป็นคู่กรณีนั้นไม่สามารถทำได้

จริงอยู่ เมื่อข้าราชการโดนคดีอาญา ซึ่งต้องแจ้งให้ผู้บังคับบัญชาทราบ ถ้าเป็นเรื่องเสียหายแก่ทางราชการ ผู้บังคับบัญชาสามารถตั้งกรรมการสอบวินัยได้โดยไม่ต้องรอศาล แต่กรณีของนางแต้มไม่ใช่ เพราะนางเป็นคนฟ้อง

ผมไม่รู้ว่าฝ่ายกฏหมายของนางแต้ม โง่ เรียนไม่ถึง หรือวางแผนขุดหลุมฝังนางแต้มกันแน่  มันเหนือชั้นเกินกว่าจะคาดเดาได้ ครับผม

สำหรับคู่กรณีของนางแต้ม ถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนกลยุทธ์ใหม่  เมื่อนางกัดไม่ปล่อย เล่นไม่เลิกเรื่องป้ายหมิ่น เราก็เล่นเรื่องป้ายหมิ่นด้วย ให้มันแตกหักกันไปเลย  อย่าเลี้ยงไข้  สู้กันแล้ว  9 คนช่วยกันสะบายมาก  เพราะตอนนี้พวกท่านกับนางแต้มเท่าเทียมกัน ไม่ต้องกลัวว่านางจะเล่นงานท่าน เพราะท่านมีศาลฯเป็นที่พึ่งแล้ว  ต้องการหลักฐานอะไรก็ขอไป ถ้าไม่ให้ก็แจ้งศาลฯ เพราะท่านต้องมีหลักฐานในการป้องกันตนเองอยู่แล้ว

“สู้ครับ โอกาสทองเช่นนี้มีไม่บ่อยนะครับผม”

ขึงขังยังกับเรื่องจริงแน่ะ 555

..