จิปาถะ เรื่องสั้น อีแสบ  (หน้าจ๋อยไปเลย)

วันจันทร์ที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2564

จิปาถะ เรื่องสั้น อีแสบ  (หน้าจ๋อยไปเลย)

18

ช่วงนี้ในกรุงเทพฯฝนตกหนักทุกวัน 70-80 เปอร์เซ็นของพื้นที่ ทั้งรถและคนสำลักน้ำไปตามๆกัน ที่สารขัณฑ์ก็ไม่หนักเท่าไร พอสมควร 40-60 เปอร์เซ็นต์ในพื้นที่ แต่มีน้ำท้วมบางที่ เพื่อนผมบ้านอยู่ริมมูล ขนภาพเขียนขนาดเท่าแผ่นไม้อัด 120 คูณ 240 ซม.หนีน้ำแทบไม่ทัน ส่วนที่กำแพง มีฝนเพียง 20-30 ของพื้นที่เท่านั้น บางวันก็ไม่มีฝนเลย  ทำให้คุณปอเนรคุณ เดินหน้าเสนอเรื่องโปรดเกล้าฯต่อไปได้อย่างสบาย  โดยไม่สนใจนายกสภาฯและกรรมการสภาฯทั้ง 10 คน ที่พยายามหาวิธีทุจริตสนับสนุนเธอจะติดคุกติดตะราง เธอบอกว่า “ช่วยไม่ได้ ฉันไม่ได้ขอให้ช่วยนี่ ” สงสารพวกนั้นนะ ระดับ ผศ.รศ.และ ศ. ทั้นนั้น หน้าจ๋อยไปหมด ตกที่นั่งลำบาก  เหมือนมดหนีน้ำเกาะกันเป็นกระจุก รอนับถอยหลัง เหลืออีกเพียง  13 วัน เท่านั้น ครับผม

ส่วนปัญหาการก่อสร้างอาคาร ก็ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะที่ ม.สารขัณฑ์ ที่อยู่ดีๆห้องพัก ก็หายไปเฉยๆ ถึง 11 ห้อง มหัศจรรย์จริงๆ  มีเสียงแว่วมาว่า “เรื่อง การก่อสร้างอาคารต่าง ๆ มันมีปัญหาทุกที่ทุกตึก มีตัวปลวก มอด คอยตอดเล็ก ตอดน้อย บางตึกตอดจนผู้รับเหมาหนีไปหลายเจ้า บางตึกตอดจนไม่เหลือสภาพความเป็นตึก บางตึกก็เกิดหน่อตึกผุดขึ้นมาตามข้าง ๆ ตึกเต็มไปหมด บนดานฟ้าก็ต่อเติม เพื่อเอาเงินงบประมาณออกมา ไม่ได้ใช้งานใด ๆ เก็บโต๊ะเก้าอี้เก่า ๆ  ให้นกหนูไปอาศัย ลิฟท์ก็ผิดแบบตามที่เขากำหนดมาให้สร้าง พอเอาลิฟท์มาใส่กลับใส่ลงไปไม่ได้ เพราะช่องทางลิฟท์ผิดแบบ พอสอบถามก็ได้รับคำตอบว่า แบบไปซื้อเขามา ตอบแบบโง่ ๆ ไป

ครับ พวกปลวก มอด มันเยอะมาก มองอีกมุมหนึ่งก็ไม่ต่างอะไรกับพวกขอทาน อยู่เพื่อเกาะรับประทานกับสิ่งปลูกสร้างนี้แหละอร่อยเหาะ แทะเล็มกันจนสภาพความเป็นตึกป่วย ฝนตกที น้ำรั่วเจิ่งนองไหลเป็นน้ำป่าหลาก จากชั้นบนลงชั้นล่าง พวกนี้มันมาอยู่เพื่ออาศัยเกาะกินจริง ๆ  ขอหน้าด้าน ๆ จากผู้รับเหมาเลย โชคดีที่พวกขอทานตัวพ่อ ตัวแม่ได้เกษียณไปบ้างแล้ว  ไม่งั้นก็คงอู้ฟู่พุงกางไปตามๆกัน  แต่ถึงจะเกษียณไปบ้างแล้ว ก็ยังมี ทายาทที่ปลูกฝังเอาไว้ให้สืบทอดอีกเยอะ”

“มหาวิทยาลัยไหนเป็นแบบนี้บ้าง โปรดยกมือขึ้น 555 เต็มไปหมดเลย”

….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *