วันอังคารที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2564

จิปาถะ เรื่องสั้น อีแสบ (กระทำการบังอาจ)

28

1.คม หักศอก บ่น

ความจริงตอนที่ได้ข่าวว่า นางแต้ม ตัวละครของผม อธิการบดี ผิดพิมพ์ ได้รับการโปรดเกล้าฯให้ดำรงตำแหน่งอธิการบดีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ อีกวาระหนึ่ง หลังจากแอบอ้างเป็นรักษาการอธิการบดีมาแล้วถึง 4 ปี เป็นเรื่องที่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ  ไม่ได้อิจฉาหรอกครับ  อยากเป็นก็เป็นไปเถอะ เอาให้ตายคาเก้าอี้ไปเลย แต่รู้สึกหดหู่ใจ นึกไม่ถึงว่าบุคลากรทางการศึกษาหรือครูครูบาอาจารย์ของเราจะเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ “ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล” ไม่มีคุณธรรมจริยธรรมเลยแม้แต่น้อย ขนาดมีคดีติดตัวยาวเป็นหางว่าว  แถมจิตใจโหดเหี้ยม ฟ้องแม้กระทั่งนักศึกษาที่สอน ยังสามารถเป็นอธิการบดีได้อีก  เมื่อเป็นแบบนี้เสียแล้ว อนาคตของชาติบ้านเมืองจะเป็นอย่างไร เศร้าจริงๆ

รู้เปล่า เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร  ก็ไอ้พวกจัญไรนี่แหละ ทั้งอีแต้ม ไอ้สุชี๋ และไอ้อะไรอีกก็ไม่อยากจะจำชื่อมัน ได้รวมหัวกัน กระทำการชนิดหมิ่นเหม่มาก บังอาจจริงๆ  ถ้าเป็นสมัยโบราณ แบบนี้ละก็ ตัดหัวเจ็ดชั่วโคตร ไอ้พวกลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอนเอ้ย!

2. ผศ.ดร.ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล บ่น

555  อ่านไปขำไป  อดีตคนเคยทำงานที่นี่  ก็เลยเกิดอาการวิตกจริต  เกรงว่าชื่อเสียงที่สั่งสมไว้จะป่นปี้  ทางพระก็ว่าเป็นกิเลสเช่นเดียวกัน ตัดไม่ขาด

แต่อันที่จริง สิ่งที่เกิดขึ้นกับ  เจ้าหน้าที่ พนักงาน อาจารย์  ที่คิดต่างและต่างพวก  ถูกเล่นงาน ขนาดประเมินแบบทศนิยม ไม่มีหลักหน่วยนำหน้า มันก็เกินไป  แค่ผ่านเกณฑ์ 60,70 % ก็ไม่ว่ากระไร นี่มันตกชั้น  มีใครทำงานทั้งปี ได้ผลประเมินไม่ถึง 1 หลายปีต่อเนื่องซะด้วย

คดีความฟ้องกันไปฟ้องกันมา พอฟ้องเด็กนี่อึ้งนะ แล้วต่อไปคนจะมาเรียน สงสัยต้องเข้าไปสวามิภักดิ์ก่อน หรือดื่มน้ำสาบานว่า จะอยู่ในองค์กรนี้แบบปิดหู ปิดตา และเป็นใบ้ด้วย

อย่างนี้ หน่วยงานที่กำกับดูแล  ก็ไม่เคยแปลกใจ สงสัยเหมือนกัน ตกลง พวกเขาบ้า หรือ

พวกเราบ้ากันแน่ (วะ)

…..