วันเสาร์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต (บริหารแบบฟาดฟัน)

6

ความสำคัญในการบริหารจัดการองค์กร หรือ มหาวิทยาลัยให้เจริญก้าวหน้านั้น มีขั้นตอนบริหารจัดการเริ่มต้นหลายประการ เช่น การวางแผนล่วงหน้า การจัดระเบียน การปรับตัวให้เขากับยุคสมัย เป็นต้น และที่สำคัญมากประการหนึ่งก็คือ  “การเอาใจใส่พนักงานมหาวิทยาลัย ให้เป็นรากฐานสำคัญของมหาวิทยาลัย” หมายความว่า ให้พนักงานทุกคนทำงานอย่างมีความสุข มีความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานไปตามลำดับ มีความรักและผู้พันกับมหาวิทยาลัย เท่านี้ก็เหลือกินแล้ว

แต่ที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ผู้บริหารของเรามิได้ทำอย่างนั้น พวกเขาคอยจ้องจับผิดพนังกงานมหาวิทยาลัย มีอคติในการส่งเสริมความเจริญก้าวหน้า และอีกมากมายอย่างที่เราก็รู้ๆกัยอยู่แล้ว ขี้เกียจพูดซ้ำ ที่แน่ๆก็คือ พนักงานมหาวิทยาลัยไม่มีความสุข ทำงานอย่างหวาดระแวง เอาละ พูดมากไปแล้ว มาฟังความเห็นของ เพื่อน fc ดีกว่า ครับผม

ผศ.ดร.ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล  “การจัดการบริหารองค์กรสมัยใหม่ของ Jack Welch เป็น CEO ของ GE เป็นนักการจัดการ นิยามของเขาที่สำคัญ คือ’ต้องทำให้บุคลากรในองค์กรทำงานด้วยความสุข’ อยากให้ผู้บริหารองค์กรทุกคน

โดยเฉพาะ ม.สารขัณฑ์อ่านจัง จะเปิดโลกทัศน์เป็นสากล พวกที่บริหารด้วยเงินภาษี ปชช. มักจะเห็นประโยชน์ส่วนตน มากกว่าองค์กรต่างกับ ผู้บริหารขององค์กรเอกชน เขาจะมีเป้าหมายคือผลประโยชน์ขององค์กร เขาเลยต้องให้ขวัญ กำลังใจ บุคลากรในองค์กร เพื่อจะได้ทำงานเต็มกำลังความสามารถ เพื่อให้องค์กรมีผลกำไรสูงสุด แต่บริหารแบบ ไม่เอาเปรียบสังคมนะ จึงน่ายกย่อง

ถ้าให้ข้าราชการระดับผู้บริหาร ไปบริหารงานในองค์กรเอกชน เจ๊งหมดแน่นอน เจ้ายศเจ้าอย่าง

กดขี่ผู้ใต้บังคับบัญชา เอาเปรียบสังคม ใช้ของหลวงแบบใช้เงินตัวเองไม่กล้าหรอก เขาเรียกคนพวกนี้ว่า พวกรกแผ่นดิน บางคนไม่มีตำแหน่งแล้ว ยังสวมหัวโขน ไม่ปล่อยวาง จนเฉาเป็นโรคซึมเศร้า

อัลไซเมอร์ ในที่สุด และตายแบบยังคิดว่าตัวเอง มีอำนาจอยู่เลย น่าสงสาร คนจำพวกนี้นะพอหมดตำแหน่ง หมดอำนาจวาสนา ถึงจะมีเงินก็ไม่กล้าใช้ อยู่แบบอนาถา รอแต่เงินส่วนกลาง เงินหลวง เงินบริจาค  555 พวกขี้แพ้

ผศ.ดร.La Ph  “นางแต้มเกิดผิดยุคผิดสมัย จริงๆ นางยังมีกะโหลกและสำนึกในกะโหลกศีรษะเป็นคนยุคไดโนเสาร์เต่าล้านปี ฉะนั้นจึงมีจิตใจและอำนาจนิยมที่จะเป็นนายทาสตลอดกาล ทุกคนในสารขัณฑ์นับตั้งแต่สภาและลูกเด็กเล็กแดงทุกคนจึงต้องตกเป็นข้าทาสบริวาร ส่วนคนที่มีความคิดเป็นไท ก็จะถูกกลั่นแกล้งอย่างที่ทราบกัน ..คิดว่าถ้านางเอาแส้หวายโบยหลังคนเหล่านั้นได้นางคงทำโดยไม่รีรอ”

…