วันพฤหัสบดีที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต (พลังโหด)
2
ตามที่ได้นำเสนอข้อมูลบางส่วนของนางแต้มและกรรมการสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ เพื่อให้กรรมการสภาฯ ผู้สูงวัยคนใหม่เอี่ยมได้ทราบว่า การพาตัวเองไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เลว แวดล้อมไปด้วยคนพาลนั้น เป็นอัปมงคลอย่างยิ่ง และยกตัวอย่างพฤติกรรมของนางแต้ม เพื่อเตือนสติ และตั้งคำถามว่า “อ๊วกเอียวอัน อือ เอ่า?” ปรากฏว่าเพื่อน fc แสดงความเห็นมาเป็นจำนวนมาก
ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล บอกว่า “แค่ที่จาระไนมา ก็เหลือรับประทานแล้ว พอบอกว่ายังไม่หมด ต๊กกะใจ ใครหนอที่มีพลังโหด ได้ขนาดนี้ คนมาร่วมสังฆกรรม ถ้ารู้อยู่แก่ใจ ยังเดินหน้า ก็ต้องนิมนต์แบบช่วยไม่ได้ละ กรรมดี กรรมชั่ว อยู่กับตัวผู้กระทำ
ตอกย้ำด้วย Wirot Eamsuk แผ่นดินสารขันธ์ คงหนาพอๆจึงรองรับน้ำหนักบาป เอาไว้ได้ คงมีสักวันที่ ฟัาจะถล่ม จนดินทลายแล้ววันนั้น ความจริงก็จะผุดขึ้นมา…..
Kittipoom L. Phonwisetsit เลยสรุปว่า “การไม่รู้ “สัจธรรม” ถือว่าเป็นบุคคลน่าเวทนาสงสารครับ”
ส่วน ผศ.ดร.La Ph บอกว่า “นางแต้มและคณะอาจมีวิธีการที่พิสดาร (ที่เคยทำแล้วประสบความสำเร็จในทุกเรื่อง) และสร้างข้อมูลเชิงบวกเกินจริงเพื่อให้ผู้ทรงคุณวุฒิคนใหม่หลงใหลได้ปลื้มจนยอมมาเป็นกรรมการสภา…หวังว่ากรรมการสภาท่านนี้จะไม่ถูกเกาหลังจนติดโรคกลับไปด้วย…”
ศศิธร ใหญ่เลิศ แสงการ “ติดโรค” คำนี้สมัยก่อน.. คือพวกผู้ชายติด…. จากผู้หญิงอย่างว่า… สมัยนี้… หุหุ”
นายสาธิต ผลเจริญ “น่าจะ “อ๊วกเอียวอัน” จะไต่ให้ถึง ศ.จึงต้องมี ศ.มารองรับ โธ่เอ๋ยแต้ม ไต่ขึ้นมาจากนรกให้ได้ก่อนเถอะ ดูน้ำหนักตัวและอายุแล้วน่าจะลำบากทุลักทุเลช่างน่าสมเพศ อยู่กับเปรตพวกเดียวกัน เหมาะสมแล้ว”
…..