วันอังคารที่ 13 เมษายน 2564
จิปาถะ : เรื่องสั้น โจรปล้มเงินเดือน (กูไม่เกี่ยว)
13
มีนา จัน บอกคม หักศอกว่า “เมื่อ 2-3 วันมานี้ มีบันทึกข้อความของรักษาราชการแทน ผอ.กองการพัสดุ สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ถึง นางแต้ม รักษาการอธิการบดี(เถื่อน) ความโดยย่อว่า กระทรวงอุตสาหกรรมได้แจ้งผลการตรวจเอกสารรับรองมาตรฐานอุตสาหกรรมสีเขียว ระดับ 3 มาแล้ว และกองการพัสดุได้ดำเนินการตรวจสอบข้อเท็จจริงจากเอกสารที่เกี่ยวข้องอื่นๆ ผลการตรวจสอบพบว่า เอกสารรับรองมาตรฐานอุตสาหกรรมสีเขียว ระดับ 3 เลขที่ 0000/61
ของ บริษัท A ที่ได้ยื่นต่อมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ กระทรวงอุตสาหกรรม ตรวจสอบแล้วพบว่า หนังสือรับรองเลขที่ดังกล่าว มิได้เป็นของบริษัท A ที่ยื่นต่อมหาวิทยาลัยฯ แต่เป็นของบริษัท B “จึงถือได้ว่า บริษัท A ได้กระทำการอันเป็นการขัดขวางการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม หรือกระทำการโดยไม่สุจริต เช่น การเสนอเอกสารอันเป็นเท็จ ดังนั้น กองการพัสดุจึงขอแจ้งให้มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ดำเนินการทางกฏหมายต่อไป”
คม หักศอก ถามว่า “แล้วมาตรฐานอุตสาหกรรมสีเขียวนี่มันคืออะไรนะ”
“กระทรวงอุตสาหกรรม มีนโยบายส่งเสริมให้สถานประกอบการทั่วประเทศใส่ใจในการดําเนินธุรกิจที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง สู่การเป็น “อุตสาหกรรมสีเขียว” ใน 5 ระดับ ได้แก่ 1) ความมุ่งมั่นสีเขียว 2) ปฏิบัติการสีเขียว 3) ระบบสีเขียว (Green System) คือ การบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างเป็นระบบ มีการติดตามประเมินผลและทบทวนเพื่อการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง รวมถึงการได้รับรางวัลด้านสิ่งแวดล้อมที่เป็นที่ยอมรับ และการรับรองมาตรฐานด้านต่างๆ 4)วัฒนธรรมสีเขียว และ 5) เครือข่ายสีเขียว
เมื่อนางแต้มได้รับบันทึกข้อความของรักษาการ ผอ.กองการพัสดุ นางเกษียนว่า ให้ผู้ช่วยอธิการฝ่ายกิจการสภาฯปรึกษากับฝ่ายกฏหมาย เพื่อดำเนินการต่อไป
ฝ่ายกฏหมายเกษียนว่า “เห็นควรมอบอำนาจให้ประธานกรรมการตรวจรับ หรือ ผู้ตรวจสอบความถูกต้องของหนังสือรับรองมาตรฐานอุตสาหกรรม ระดับ 3 ไปแจ้งความดำเนินคดีกับ บริษัท A และผู้ที่มีส่วนในการกระทำความผิดต่อไป”
ผู้ช่วยฝ่ายกิจการสภาฯ เกษียน “ผ่าน” ผอ.กองการพัสดุ เกษียน “ผ่าน”
นางแต้ม เกษียนว่า “มอบอำนาจให้ น.ส.เก็จลดา (นามสมมุติ) ประธานกรรมการตรวจรับไปแจ้งความดำเนินคดีกับบริษัท A และผู้ที่มีส่วนในการกระทำความผิดต่อไป” ….จบเรื่อง” “ที่แกนำเสนอมานี่ มันมีนัยอะไรวะ?”
“ทำไมไม่มอบหมายให้รองอธิการบดีที่รับผิดชอบเรื่องนี้ หรือ ผอ.กองการพัสดุที่รับผิดชอบโดยตรง แต่กลับมอบให้ น.ส. เก็จลดา ไปแจ้งความดำเนินคดีกับบริษัท “เพราะเป็นคนละพวก จะเล่นงานเขาใช่ไหมล่ะ?”
แต่อย่างไรก็ตาม ไอ้พวกหมานายที่ “ผิดไม่รับ-รับแต่ชอบ”ก็ให้ระวังตัวไว้ เพราะนางเกษียนตอนท้ายว่า “และผู้ที่มีส่วนในการกระทำความผิดต่อไป” นัย ก็คือ “พวกมึงทำผิดก็รับกันไป กูไม่เกี่ยว”
…