เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (ฉันบ้า)

เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (ฉันบ้า)

เรื่องของนางแต้ม รักษาการอธิการบดีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์กับ คม หักศอก เวอร์ชั่นใหม่ (เนื้อร้องเก่า เปลี่ยนทำนองเล็กน้อย)

1

นี่ คม หักศอก เธอรู้ไหม ฉันรู้สึกโกรธเกลียดเธออย่างสุดกำลัง เมื่อเธอกล่าวหาว่า “ฉันบ้า” เลือดในตัวฉันสูบฉีดขึ้นมาอย่างแรงทันที หน้าฉันนี่แดงดังเม็ดมะกล่ำตาหนู มือทั้งสองกำแน่น ปากคอสั่นยังกับผีเข้า เหงื่อกาฬแตก ไหลเปรอะหน้า น้ำมูกไหลยืด ความกลัวเข้ามาครอบคลุมความรู้สึกของฉันทั้งหมด สุดท้ายฉันถึงกับคลุ้มคลั่ง ร้องกรี๊ด และใช้มือขวากวาดเครื่องสำอางบนโต๊ะตกแตกกระจัดกระจายไปทั่วพื้น หยิบถ้วยกาแฟกว้างไปที่ตู้ถ้วยรางวัล และวิ่งไปถีบประตูห้องดังปัง นาฬิกาที่ผนังตกลงมาแตกกระจาย ส่วนฉันกระดอนกลับมานั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่ที่พื้นห้อง ฉันใช้มือข้างหนึ่งแกะมืออีกข้างที่ยังกำแน่นออก และใช้มือกุมหัว ร้องไห้โฮ นั่งจมอยู่อย่างนั้น นานเท่านาน
และทันใดนั้น ฉันก็ร้องตะโกนออกมาลั่นห้องสุดเสียง ฉันพบคำตอบแล้ว ฉันยิ้มให้กับตัวเอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ใช่แล้ว “ฉันเป็นคนบ้า”คนบ้า ฟังดูก็เพราะดีนะ และคนบ้าทำอะไรก็ได้ เช่น เดินเข้าไปจ้องดูหน้าเจ้า Kovid หรือไอ้เวรตะไล เล่น จ้องดูเฉยๆ หรือจ้องอย่างถมึงทึง แบบกินเลือดกินเนื้อ หรือจ้องดูไปหัวเราะไปอย่างคลื้นเคลง ไอ้เวรตะไลก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่เด๋อๆด๋าๆอยู่อย่างนั้น นี่แหละคือความยิ่งใหญ่ของคนบ้า คม เธอนี่สุดยอดจริงๆ ที่รู้ว่าฉันบ้า เธอรู้เปล่า คนบ้าไม่ได้เป็นกันง่ายๆนะ เพราะคนบ้าสามารถทำสิ่งที่คนธรรมดาทำไม่ได้ และฉันนี่แหละ คนบ้าแท้ๆ เพราะฉันทำได้ทุกอย่าง และไม่กลัวอะไรเลย 555ฉันรำเพลงกราวไปรอบห้อง บ้านบ้าๆ มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์บ้าๆ ช่างเป็นสถานที่น่ารื่นรมย์สมอุราของฉัน “หญิงแก่บ้า” จริงๆ…เพลงกราวรำ : สำหรับกิริยาเยาะเย้ย

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *