จิปาถะ
แมวกับหนู
เมื่อพูดถึงเรื่องแมวกับหนู ผู้อ่านบางคนอาจจะนึกเลยเถิดไปถึงว่า จะเป็นเรื่องตำหนิติเตียนใครต่อใครอีกหรือเปล่าหนอ แต่ไม่มีครับ เขียนให้อ่านกันเล่นๆ ครับ
มีนิทานพื้นบ้านเล่ากันต่อๆมาว่า แต่เดิมนั้นแมวกับหนูไม่ได้เป็นศัตรูกัน แต่เป็นเพื่อนที่สนิทสนมกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกัน สนุกสนานเฮฮาด้วยกัน วันหนึ่งเกิดน้ำท่วมใหญ่ ทั้งแมวและหนูจึงพากันหนีขึ้นไปอยู่บนเรือ อยู่กันเป็นเวลานานน้ำก็ยังไม่ลดลงสักที เจ้าหนูซึ่งมีนิสัยเป็นนักกัดแทะ ก็จะกัดแทะเรือไปเรื่อยๆ แมวจึงห้ามว่าอย่าทำอย่างนั้น เดี๋ยวเรือจม จะพากันตายหมด หนูก็เชื่อฟังได้ระยะหนึ่ง แต่ไม่นานก็กลับมากัดแทะเหมือนเดิม เพราะนิสัยหนูเป็นอย่างนั้น แมวเริ่มไม่ค่อยพอใจและคงจะขู่ไปบ้าง สุดท้ายหนูกลัวแมวจะทำร้ายเลยกระโดดน้ำหนีเอาตัวรอดขึ้นฝั่งไป แมวเห็นหนูซึ่งเป็นเพื่อน สนิทกันหนีเอาแต่ตัวรอดไปคนเดียว ก็โกรธและสาบาลว่า ถ้าเจอะหนูที่ไหนจะไล่จับกินมันเสียเลย ดังนั้น แมวและหนูจึงเป็นศัตรูกันตั้งแต่นั้นมา

จากที่แมวและหนูเป็นคู่อริกันดังกล่าว คนอเมริกันเห็นเป็นเรื่องตลก จึงนำมาสร้างเป็นภายนตร์การ์ตูน ทอม แอน เจอ รี่ ซึ่งมีมากมายหลายตอนดูกันไม่หวาดไม่ไหว เป็นเรื่องที่ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ชื่นชอบกันมาก เพราะสนุกเพลิดเพลินดี ในเรื่องหนู(เจอรี่)มักจะใช่เล่ห์เหลี่ยมทำให้แมว(ทอม)ต้องปวดหัวอยู่เสมอๆ คนทำการ์ตูนพยายามสร้างภาพลักษณ์ให้เห็นว่าเจ้าหนูเป็นสัตว์ฉลาด ซึ่งผิดกับแมวที่จะไม่ค่อยทันเกมหนู แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร คนส่วนมากก็ยังรักแต่แมว ไม่ค่อยมีใครรักหนูสักเท่าไร ทั้งนี้เพราะหนูเป็นสัตว์สกปรก มีแต่เรื่องทำให้ข้าวของเสียหาย ส่วนแมวเป็นสัตว์ที่สะอาด ประจบประแจงเก่ง จึงเป็นที่รักใคร่ของคนทั่วไป

คนญี่ปุ่น ถือว่า แมว เป็นสัตว์นำโชค ถ้าแมวยกขาหน้าขึ้นเสมอหูซ้าย ทายได้เลยว่าจะมีคนมาหา ชาวญี่ปุ่นจึงปั้นรูปแมวนั่งยกขาหน้าขึ้นเสมอหูข้างซ้าย เรียกว่า แมวกวัก แมวกวัก นิยมตั้งไว้ในร้านค้าเช่นเดียวกับนางกวักของไทย ปัจจุบันร้านค้าในกรุงเทพฯ จะมีทั้งนางกวักและแมวกวัก
ตำนานของแมวกวักญี่ปุ่นมีหลายเรื่อง เรื่องหนึ่งก็คือ มีหญิงชราเลี้ยงแมวไว้ตัวหนึ่ง แกรักของแกมาก ยามมีกินก็กินด้วยกัน ยามอดก็อดด้วยกัน แต่ในที่สุดด้วยความยากจนไม่สามารถเลี้ยงเจ้าแมวนั้นต่อไปได้ หญิงชราจึงนำแมวไปปล่อย ปรากฏว่าคืนนั้นเธอนอนร้องไห้คิดถึงแมวตลอดคืนเมื่อเผลอหลับไป ได้ฝันว่า แมวมาบอกว่าให้ปั้นรูปแมวแล้วนางจะมีโชค นางจึงใช้ดินเหนียวปั้นแมว ปั้นเสร็จมีคนผ่านมาเห็นก็ซื้อไป นางจึงปั้นแมวและขายได้เงินเป็นจำนวนมาก และได้นำแมวกลับมาเลี้ยงเหมือนเดิม
ส่วนเรื่องตลกๆที่ชอบเล่ากันในหมู่นักสะสมของเก่าก็คือ มีคุณยายคนหนึ่งแกใช้จานลายครามสมัยอยุธยาซึ่งสวยและสมบูรณ์เอามากๆใส่ข้าวให้แมวกิน พวกนักสะสมของเก่าเห็นแล้วก็น้ำลายไหล ไม่ใช้น้ำลายไหลเพราะข้าวแมวหรอกนะ แต่น้ำลายไหลเพราะอยากได้จานที่ใส่ข้าวแมว จึงเรียบๆเคียงๆเข้าไปทำตีสนิทกับยาย และใช้กลวิธีที่จะได้จานข้าวแมว โดยขอซื้อแมวจากยาย คุณยายก็โอเค อยากซื้อก็ขาย จ่ายเงินจ่ายทองกันเรียบร้อย
คนซื้อพูดว่า “ยาย ขอเอาจานข้าวแมวไปด้วยนะ” ยายตอบว่า “ไม่ได้หรอก เพราะจานข้าวแมวใบนี้แหละ ทำให้ยายขายแมวได้ตั้งสามสี่ตัวแล้ว” ฮา ฮ่า ฮ้า ฮ๊า ฮ๋า