เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (ขอความเมตตา)

เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (ขอความเมตตา)


8
“แล้วเรื่องที่นางแต้มบรรชาให้ ไอ้เชื้อไวรัส Kovid หรือไอ้เวรตะไล ไปไกล่เกลี่ยกับหญิงผู้กล้า ได้ผลไหมครับ” ทองสุก ถาม
“มันก็ไม่แน่นะ อาจได้ผลหรือฟาวล์ก็ได้ เธอ ดู คริป นี่ซิ”
“เป็นภาพจากกล้องวงจรปิด นางแต้มและหญิงผู้กล้า กำลังคลอเคลียกันเข้าไปในห้องคาราโอเกะสองต่อสอง คงไปนั่งดริ๊งก์และร้องเพลง
บรรยากาศภายในห้องชื่นมื่นมาก นางแต้มเริ่มปลอบหญิงผู้กล้าด้วยเพลง “เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ให้มันไหลลง ไหลลงไหลลง ไหลลงทะเล” หญิงผู้กล้าร้องตอบด้วยเพลง “ความ รัก เอย เจ้า ลอยลมมาหรือ ไร มาดล..จิต มาดล..ใจ เสน่ -หา รัก นี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือ เย้า เราให้เฝ้าร่ำหา หรือแกล้วเพียง แต่แลตา ยั่วอุรา ให้หลง ลำพอง” หลังจากร้องไป คนละ เพลงแล้ว สถานการณ์ก็ยังนิ่งอยู่ นางแต้มจึงใช้ไม้ตาย ร้องเพลง “ฉันยอมทิ้งร่าง ลงคุกเข่า คร่ำครวญ โปรดอย่าด่วนคิดตัดรอน แต่เธอผลักไสมิได้อาทร ต่อคำวอน ขอความเมตตา”

แล้วนางแต้มก็กระเถิบเข้ามาใกล้หญิงผู้กล้า และกระซิบว่า น้องต้องเข้าใจพี่นะ พี่ทำไปตามหน้าที่ น้องอาจจะได้รับความลำบากยากเข็นบ้างในช่วงก่อนหน้านี้ พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ต่อไปพี่จะช่วยนะ ขอให้ทุกอย่างเลิกแล้วต่อกัน พี่พร้อมจะคืนตำแหน่งและอื่นๆให้ทันที ถ้าน้องโอเคนะ และหลังจากเรื่องทั้งหมดยุติแล้ว พี่จะแต่งตั้งน้องให้เป็นรองอธิการบดี นะ ตกลงนะ พี่จะจัดห้องทำงานให้ใหม่ เอาห้องที่อยู่ตรงข้ามห้องพี่ก็ได้ จะปรับปรุงให้เป็นพิเศษเลย ที่นี้เราก็จะได้ร่วมกันทำงานเพื่อมหาวิทยาลัยของเราอย่างเต็มที่

มีเสียงตะโกนลั่นจนผมตกกระใจ พร้อมเสียงต่อว่า “ท่านจิปาถะ โม้..โม้..โม้..โม้เกินไปแล้ว ช่วงนี้รัฐบาลเขาประกาศภาวะฉุกเฉิน เขาปิดสถานบรรเทิงหมดแล้ว จินตนาการให้มันเข้าบริบทหน่อยซิ ตาเฒ่าเอ้ย”
“ขอโทษครับผม ลืมไป” หัวเราะแหะๆแก้เขิน

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *