เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (สับเพเหระ)
1
จิปาถะ : “ปีนี้ประเทศไทยถือว่าโชคดีนะ เจ้าไวรัสโควิด มาช่วยชีวิตคนไทยไว้หลายร้อยคน”
คม หักศอก : “มาไม้ไหนอีกล่ะ คงไม่ถูกเรื่องมั้ง ท่านคม”
จิปาถะ : “ถูกเรื่องซิ รู้เปล่า ในช่วงสงกรานต์แต่ละปีที่ผ่านมา มีคนไทยตายเท่าไร จะบอกให้ก็ได้ ในปี 61 นะ เจ็ดวัน ตายไป 418 คน ในปี 62 ลดลงนิดหนึ่ง เจ็ดวัน ตายไป 386 คน ส่วนปีนี้ มีคนตาย ถึงตอนนี้ ยังไม่ถึงครึ่งร้อยเลย เห็นไหมล่ะ “นี่คือการใช้วิกฤตให้เป็นโอกาส”
2
คม หักศอก : “เมื่อวานไปตลาดได้ “ชะนี” มาสอง”
จิปาถะ : “เอามาเลี้ยงรึ”
คม หักศอก : “เปล่า เอามากิน”
จิปาถะ : “กินได้ด้วยรึ”
คม หักศอก : “อร่อยมาก เนื้อนี้เหลืองอร่ามเลยละ”
จิปาถะ : “มันเป็นสัตว์สงวนนะ คม”
คม หักศอก : “ไม่ใช่ มันเป็นทุเรียน”
3
“ฮูบแต้ม” เป็นภาษาอีสาน คือ จิตรกรรมฝาผนังที่เขียนไว้ทั้งภายนอกและภายในโบสถ์หรือสิมอิสาน เวลาสอน ผมมักจะใช้สลับกัน เช่น ฮูบแต้ม บ้าง รูปแต้มบ้าง ความหมายก็คือ การใช้สีแต้มๆ,ป้ายๆ.จุดๆหรือขีดๆ ให้เป็นรูป
และเนื่องจากผมก็เหมือนกับพวกเอกศิลป์ทั่วไป คือ เขียนหนังสือผิดมาก แต่เดี๋ยวนี้มีภาษาเนท เลยดีขึ้นหน่อยหนึ่ง
ที่ผมเน้นเรื่องเขียนผิด-ถูก นี้ เพราะกลัวว่าจะเขียน “ฮูบแต้ม” ผิด เขียนเป็น “ลูบแต้ม” จะยุ่ง เพราะนางยังเป็นสาวเป็นแส้อยู่ ดีไม่ดีอาจถูกฟ้องว่ากระทำอนาจารได้นะ จะบอกให้
…