เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน วิญญาณเข้าสิง (นางปากเบี้ยว 1)

จิปาถะ

84
“ปรากฏว่าสิ่งที่ถากถางพลั้งปากออกมานั้น เป็นปัญหาที่ทำให้จานจินต้องขบคิด” และปรารภกับผม
ผมถามว่า “มันมีปัญหาอย่างไรล่ะ จานจิน”
“คำพูดที่ถากถางพลั้งปากออกมาว่า นางปากเบี้ยวนะซิ มันคลุมเครือ ไม่รู้ว่ามันหมายถึงใคร ถาม ก็ไม่ยอมบอก ปิดปากเงียบ”
“จานจิน” ผมปลอบ “อย่าไปคิดมาก คงไม่มีอะไรหรอก มันเป็นปกติของมนุษย์ทั่วไป ไม่มีใครปากตรงเป๊ะหรอก เอาเครื่องมือมาวัดดูก็จะเบี้ยวบ้างไม่มากก็น้อย ถากถางมันก็คิดเลยเถิดไปเอง”
“แล้วมันมีนัยสำคัญอะไรละครับ”
“เรื่องปากเบี้ยวนี่ก็มีอยู่นิดหน่อย คือ ปกติมนุษย์ที่มีคุณธรรมหรือความดีงาม มีจิตใจดี ปากก็ดูเหมือนเป็นเส้นนอนตรง หรืออ่อนโค้งเท่ากัน สวยงาม แต่ถ้าใครมีจิตที่คิดร้ายกับผู้อื่น ปากก็จะเบี้ยวหรือเอียงไปบ้าง มากบ้างน้อยบ้างตามจิตที่คิดร้ายนั้น แต่ถ้าทำร้ายเขาถึงสาหัสสากัน หรือถึงตาย ปากก็จะเบี้ยวจนน่าเกลียดไปเลย ดังเรื่อง โรคปากเบี้ยว ของพระพุทธาจารย์เหลียนเซิง หลูเซิ่งเยี่ยน”
“เรื่องมันเป็นอย่างไรครับ”
“จะเล่าให้ฟังแบบย่อๆ นะ”
“ครับ อาจารย์”
85
“วันหนึ่ง ซุนซิง ใช้ผ้าปิดปากไปหาพระพุทธาจารย์เหลียนเซิง หลูเซิ่งเยี่ยน นางไม่ได้พูดแต่นางเขียนชื่อแซ่ วันเดือนปีเกิด ถามเรื่องอาการป่วยของเธอ ท่านเหลียนเซิง นั่งสมาธิเงียบไปพักหนึ่ง แล้วส่งคำตอบที่เป็นคำกลอนบนกระดาษให้ ซุนซิง ความว่า
“ไม่ใช่ป่วยไข้ จะรักษาได้อย่างไร
วิบากกรรมมัดตัวใครจะรู้
เพียงเพราะลมเป่าปากก็เบี้ยว
ต้องพบพญายมจึงจะหาย” (เหลียนเซิง(2553:86)
เมื่อ ซุนซิง อ่านคำตอบแล้วจึงเปิดผ้าปิดปากออก ท่านเหลียนเซิงถึงกับตกใจกับใบหน้าที่น่าเกลียดน่ากลัวของนาง นางบอกท่านเหลียนเซิงว่า ท่านทายได้แม่นยำมาก เพราะเธอเคยให้หมอตรวจดูทุกอย่างแล้ว ไม่ปรากฏมีอาการผิดปกติอะไร นอกจากปากเบี้ยว
จากนั้นเธอเล่าให้ท่านเหลียนฟังว่า แต่เดิมปากเธอไม่ได้เบี้ยว วันหนึ่งเธอเดินไปที่สระน้ำแห่งหนึ่ง น้ำมีสีดำ จนรู้สึกว่า
สถานที่นั้นน่ากลัวมาก และอยู่ๆก็มีลมเป่าจากบนหัวลงมาคลุมตัวเธอ ทันใดนั้นปากเธอก็เบี้ยว
เนื่องจาก ซุนซิง พูดเสียงอู้อี้ฟังไม่ชัด กว่าท่านเหลียนเซิง จะเข้าใจก็ต้องใช้เวลานาน
ซุนซิงขอร้องให้พระพุทธาจารย์เหลียนเซิง ช่วยรักษา เหลียนเซิงนั่งสมาธิสักครู่หนึ่ง ก็ยื่นกระดาษคำตอบให้ ในกระดาษนั้นมีข้อความว่า
“อย่ารักษาเขา”
(ยังมีต่อ)

b birds

Comments are closed.