จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน เผาหุ่น 17
44
“อิเคโอะ โคบายาชิ นักวิจารณ์วัฒนธรรมของญี่ปุ่นกล่าวว่า “ใบไม้ใบหนึ่งสามารถซ่อนพระจันทร์ได้ ถ้าเราถือใบไม้ไว้ชิดตา” (อ้างจาก ชุนโด อาโอยามา.2549.62-63)
คำกล่าวของ อิเคโอะ โคบายาชิ สอดคล้องกับ สำนวนจีน “ใบไม้ใบเดียวบังตา มองไม่เห็นขุนเขา” ซึ่งเป็นบทความที่ เขียนโดย เฮ่อกวนจื่อ นักปรัชญาเต๋า สำนวนนี้ปรากฏอยู่ในหนังสือประวัติศาสตร์จีนชุด “ฮันชู” ซึ่งเขียนโดย ปั่นกู้ (ค.ศ.32-39) หรือเมื่อเกือบ 2000 พันปีมาแล้ว” (ส.สุวรรณ.2527 :17)
45
“จากสำนวนที่นำเสนอมา จะเห็นได้ว่าการมองเห็นสิ่งต่างๆตามความเป็นจริงได้อย่างรอบด้านนั้น เราจะต้องยืนอยู่ในตำแหน่งและระยะห่างที่พอเหมาะพอดี ไม่ใกล้หรือไกลเกินไป และไม่มีอะไรมาบังตา ถ้าเรากำหนดตำแหน่งการมองได้เช่นนี้เราก็จะสามารถสัมผัสกับความงดงามของสรรพสิ่งตามที่เป็นจริงได้อย่างมหัศจรรย์ หรืออาจจะมหัศจรรย์ยิ่งขึ้นเมื่อเรามองผ่านหรือมองให้ทะลุสิ่งที่บังตานั้นได้ คนส่วนใหญ่ทำเช่นนั้นเพราะไมจำเป็นต้องใช้ภูมิปัญญามากมายอะไรนัก….
หรือจะมองให้ลึกไปกว่านั้นอีกก็คือ การมองเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา คือ การเห็นว่าเป็นเช่นนั้นเอง”
46
“แต่นั่นแหละ ก็ยังมีคนอีกเป็นจำนวนไม่น้อย ที่เบาปัญญา เพราะมีสิ่งที่เรียกว่ากิเลสมาบดบัง ทำให้หลงงมงายไปกับลาภ ยศ สรรเสริญ อีกทั้งยังมีหมู่พวกที่หวังประโยชน์ของตน เช่น บักหำเหลี่ยมน้อยและใหญ่ ฯลฯ ได้อุปการะหาอุปกรณ์ต่างๆมาบังตาด้วย ทำให้แทบจะมองไม่เห็นอะไรเอาเสียเลย ส่วนที่เห็นก็มักจะเป็นสิ่งที่พวกได้ประโยชน์ต้องการให้เห็นเท่านั้น จึงทำให้มืดบอกไปหมด เหมือนคนตาบอดคลำช้าง จึงสะเปะสะปะไปตามเรื่อง หาแก่นสารอะไรไม่ได้”
“เมื่อผมบรรยายจบ ถากถางตั้งคำถามว่า
“ที่ว่ามาทั้งหมดนี่ อาจารย์หมายถึงนางแต้มใช่ไหมครับ”
“แล้วเธอว่าผมหมายถึงใครล่ะ” ผมย้อน
“ผมว่าหมายถึงนางแต้มและน้องแจ๊ดแจ๋ด้วย อิ อิ”
………..
ภิกษุณีชุนโด อาโอยามา. ช่อฟ้า เจตนาวีระบุตร แปล.(2549).งามอย่างเซ็น เมล็ดพันธุ์แห่งธรรม จากมุมมองของผู้หญิง.
นครนายก: เสมสิขาลัย.
ส.สุวรรณ.(2527).สำนวนจีน.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์พิราบ.