เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน สิ่งที่งดงาม( 5 ตอนจบ) December 23, 2014 • admin จิปาถะ เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน สิ่งที่งดงาม( 5 ตอนจบ) 2 เพื่อนของจาน ใช้ดี เล่าให้อาจารย์ที่ปรึกษาและเพื่อนๆฟังว่า จาน เป็นคนมีนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน โอบอ้อมอารี ชอบช่วยเหลือคนอื่น เป็นลูกชายคนเดียวของนายไข่ ช่างซ่อมแอร์ และ นางขวด แม่ค้าขายผลไม้ที่ตลาดคลองถม บุรีรัมย์ แต่พ่อและแม่ของจานมีนิสัยตรงข้ามกับจาน ทั้งคู่เป็นคนโลภ เห็นแก่ได้ เรียกว่าเค็มมากๆ แต่พ่อจะเบากว่าแม่สักนิดหน่อย วันว่าง จานมักจะไปช่วยแม่ขายผลไม้เสมอๆ แต่แม่ของจานไม่ค่อยอยากให้จานมาช่วย เพราะลูกชายชอบแถมชอบลดราคาให้ลูกค้า เศษๆก็จะไม่คิด ซึ่งทำให้นางขวดต้องคอยจับตาดูอยู่และไม่ค่อยสบอารมณ์ แต่ไม่กล้าว่าลูก ส่วนจานก็ทำเฉยๆไม่ว่าแม่จะพูดว่ากล่าวอย่างไร วันที่ผมไปเยี่ยมจานที่โรงพยาบาล พ่อของจาน เล่าให้ฟังว่า เย็นวันเกิดเหตุนั้น เมื่อเลิกงานกลับมาบ้านก็เห็นลูกชายนอนซมอยู่ ไม่พูดไม่จาอะไร ถามอะไรก็ไม่พูด ตาเหม่อลอย เหมือนเจ้าชายนิทรา ร่างกายส่วนขวาตั้งแต่ไหล่ แขนและเท้ามีรอยแดงคล้ำเหมือนโดนความร้อน แต่ไม่เห็นแสดงว่าเจ็บปวดแต่อย่างใด ได้พาจานไปโรงพยาบาล มีการตรวจเลือด ปัสสาวะ อุจาระ ทุกอย่างก็ไม่พบว่ามีอะไรผิดปกติ ร่างกายก็ไม่มีอวัยวะส่วนไหนชำรุด นอกจากรอยแดงคล้ำที่บริเวณด้านขวาเท่านั้น ช่วงที่ผมอยู่ที่โรงพยาบาลกับคุณพ่อและคุณแม่ของจาน คุณหมอได้แจ้งให้ทราบว่า ยังไม่สามารถวินิจฉัยอะไรได้ แต่บอกว่าชีพจรของจานค่อนข้างอ่อน ช่วงนี้อยู่ในระยะเฝ้าดูอาการ ส่วนแม่ของจาน แอบได้ยินพวกนางพญาบาลพูดคุยกันว่า 30 /70 จับความเอาเองว่า เป็นอาการของลูก ทำให้แม่ของจานถึงกับปล่อยโฮออกมา โผลเข้าไปกอดลูกคร่ำครวญดังใจจะขาด คุณพ่อต้องเข้าไปปลอบ เสียงร้องว่า“อย่าเอาลูกฉันไป..ลูกจ๋า ต่อไปแม่จะเป็นคนดี..อย่าเอาลูกฉันไป” “ฉันจะเป็นคนดี” ร่างของนางขวดที่โอบกอดลูกและเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นทำให้ทั้งผมและคนที่อยู่ในบริเวณนั้นถึงกับน้ำตาซึม บางคนทำท่าจะร้องไห้ตามไปด้วย สุดท้ายเมื่อไม่มีหนทางที่จะทำอะไรได้ นายไขและนางขวดจึงตัดสินใจนำลูกชายกลับมาดูแลที่บ้าน เมื่อเพื่อนของจานเล่าจบ อาจารย์ที่ปรึกษาบอกว่าใครว่างก็ไปเยี่ยมจานบ้าง ส่วนครูคิดว่าเย็นวันนี้จะไป
จิปาถะ
Comments are closed.