เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอนอาศรมศิลป์ 3 November 3, 2015 • admin จิปาถะ เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอนอาศรมศิลป์ 3 29 “อาจารย์ครับ เรื่องการไล่ รื้อ อาศรมศิลป์ มีคนพูดกันมาก จานจิน รายงาน” “แสดงว่าเรื่องนี้อยู่ในความสนใจ ใครว่าอะไรบ้างล่ะ ท่านจาน” ผมถาม “เยอะเลยครับ แต่ผมยังสงสัยอาจารย์อยู่นิดหนึ่งครับ” จานจินกังขา “สงสัยอะไร ว่ามา” “อาจารย์เคยพูด เรื่องการรื้ออาศรมศิลป์ว่า อย่าไปคร่ำครวญและโศกเศร้าต่อสิ่งชั่วคราวที่ไม่ยั่งยืนเหล่านั้น แต่วันนี้อาจารย์พูดทำนองว่าควรอนุรักษ์เอาไว้ ” ผมยิ้มน้อยๆ หายใจเข้าออกเบาๆ ยื่นหน้าไปกระซิบกับจานจินว่า “มันอยู่กับว่าเธอเปิดโมดไหน” จานจิน ยิ้มน้อยๆ ก่อนที่จะพูดว่า “ผมเข้าใจแล้วครับ อาจารย์” 30 “กลับมาเรื่องเดิมดีกว่า เรื่องอาศรมศิลป์ มีใครว่าอะไรบ้างล่ะ” ท่านเอี่ยมบอกว่า “….แนวรบด้าน ตึกศิลป์ ..ไม่เปลี่ยนแปลง ชึ้นอยู่กับ ระดับ ความโง่ หรือ ไม่โง่ ของ ผู้ที่มีอำนาจในการ สั่งการ…(ถ้ายังไม่พอ ก็ลอง เพิ่มศึกอีกสักด้าน ยะครับ )” ท่านตาเข้ม บอกว่า “สู้ไม่สู้..กินไม่กิน..แล้วแต่มึง” “และที่น่าสนใจก็คือ ท่านตาแก้ว ร่ายมายาวเหยียด มีแต่ช็อตเด็ดๆทั้งนั้น” “ไหนลองว่ามาสักช็อตสองช็อตซิ” 31 “ ได้ครับอาจารย์ ช็อตแรก” “ฝนตกหนักแต่เช้าที่ภาคศิลป…..เมื่อสิ่งที่เห็นไม่ใช่สิ่งที่เป็น ความรักอย่างเดียวมันกินไม่ได้!!!!! มายาหน้ากากสันดานสากๆจึงแสดงผ่านหน้าจอ… บนเส้นทางแสนเปลี่ยวไม่มีแม้คนคนเดียว….รอรถไฟขบวนเที่ยว พวกกู!!! นักเลงคีบอร์ดขยายปอดอวดรู้ ตัวกูย่อมของกู ตัวมึงย่อมของมึง!!! หมอนะหมอ…มึงหัวหมอจริงๆ!!!!!เพื่อนรักจึงหยุดทายทัก เพราะมึงไม่ใช่เพื่อนรักกู… ไก่ชนจึงต้องออกสู้!!!!ลองมันดู. กูก็คน……” 32 “ช็อตที่สอง.” “อย่างสนามรบนักประลอง ให้มาประคองเรี่ยวแรงให้ดี ชีวิตนี้ราคาแพง เก็บเรี่ยวแรง ต่อสู้เพื่อใคร?!? ต้องประมาณและประเมินดวงวิญญาณ วิญญาณนักสู้ นักชน!!! หากต้องสู้ สู้เพื่อป้องกัน. แต่สู้กันเพราะใครทำไม?!? หากจิตใจนั้นเพื่อทำลาย!! ต้องสู้ได้…..เพราะใคร คิดดู?…. มาประลองหน้าแดงหน้าดำให้ตรากตรำในการชิงชัย แต่ชิงชัยไม่ใช่ชิงชัง สู้ด้วยความหวัง… สัญชาตญาณ นักสู้….นักชน!!!! …….. ยังมีต่อ
Comments are closed.