เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน สิ่งชั่วคราว 3 October 4, 2015 • admin จิปาถะ เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน สิ่งชั่วคราว 3 12 การอภิปรายของพวกเอกศิลป์ดำเนินไปค่อนข้างจะดุเดือดเข้มข้น มีการนำเสนอประเด็นที่ว่า มันน่าจะมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากล เพราะอาคารที่จะรื้อเพิ่งซ่อมใหญ่ไปเมื่อปีที่แล้วนี่เอง แต่ประเด็นนี้ไม่ค่อยมีใครสนใจนัก จากนั้นก็แสดงความคิดเห็นกันไป อยู่ในประเด็นบ้าง ออกนอกประเด็นบ้าง ปะปนกัน แต่บรรยากาศโดยรวมเป็นไปอย่างผ่อนคลายสนุกสนานตามอารมณ์ ผมหยิบปากกาออกมาคอยจดประเด็นสำคัญที่จะต้องชี้แจง ส่วนพวกเอกศิลป์ดื่มกินกันไปอย่างประณีตไม่รีบร้อน เมื่อเวลาผ่านไป ดูเหมือนว่าพวกเขาจะลืมเรื่องที่จะมาซักไซ้ผมไปเสียแล้ว และเมื่อใกล้เวลาจะเลิกรา อาจารย์เจ๊กไธสง คงนึกได้จึงหันมากระซิบถามผมว่า “อาจารย์ครับจะตอบหรือว่าเอาไว้ก่อนดีครับ” ผมบอกว่า “ว่ากันวันนี้แหละเดี๋ยวจะลืม” อาจารย์เจ๊กไธสงจึงส่งสัญญาณกำชับพวกพ้องให้เงียบเพื่อฟังผมตอบ 13 ผมยกเบียร์ขึ้นจิบ ทำมาดเข้มก่อนที่จะพูดว่า “วันนี้รู้สึกดีใจอย่างมาก ที่พวกเราได้มาร่วมชุมนุมกัน ทำกิจกรรมที่เป็นมงคล ซึ่งเกิดจากคุณูปการของพวกเราทุกคน ที่ต่างก็มีส่วนทำให้เกิดสิ่งที่เป็นวันนี้ นอกจากนั้นพวกเรายังได้อภิปรายแลกเปลี่ยนทัศนะกันอย่างกว้างขวาง ถึงแม้ว่าจะเข้าเรื่องบ้างไม่เข้าเรื่องบ้างก็ถือว่าดีมาก ดีกว่าสมัยเรียนเยอะเลย และที่ดีมากๆก็คือ พวกเรายังเป็นหนึ่งเดียวกัน” เมื่อผมพูดถึงตรงนี้ ก็พอดีมีโทรศัพท์เข้า ซึ่งทำให้ผมต้องขอตัวกลับก่อน ผมลุกขึ้นลาลูกศิษย์จะไปขึ้นรถ พวกลูกศิษย์จะลุกตามมาส่ง ผมบอก “ไม่ต้องให้อาจารย์เจ๊กไปส่งคนเดียวก็พอ พวกเราตามสบาย” ผมโบกมือลา “แล้วค่อยพบกันใหม่” 14 เมื่อส่งอาจารย์เรียบร้อยแล้ว อาจารย์เจ็กกลับมานั่งที่โต๊ะ หลายคนบ่นว่า เสียดาย อาจารย์ติดธุระก่อน เลยไม่ได้คำตอบ อาจารย์เจ๊กบอกว่า “อาจารย์บอกกูมาแล้ว” อาจารย์จินซักด้วยความอยากรู้ “อาจารย์ตอบว่าอย่างไรวะ” “ไม่ได้ตอบ แต่ถามมาว่า มีบ้างไหม คนที่สามารถบังคับไก่ชนไม่ให้ชนได้” ทุกคนเงียบ อาจารย์จินถามต่อว่า “แล้วอาจารย์บอกหรือเปล่าว่า จะให้ทำอย่างไรต่อไป” “แล้วแต่มึง” “อาจารย์ว่าอย่างนั้นหรือเจ๊ก” “เปล่า อันนี้กูว่าเอง” ……….
Comments are closed.