จิปาถะ
“แม่ แม่อยู่ไหน ลูกเกลียด เกลียด เกลียดอ้ายพวกก๊วนกอล์ฟจังเลย” นางแต้มร้องตะโกนเรียกแม่
แม่รีบเลื่อนรถมาหาลูกอย่างเร็วจนรถเกือบล้มคะมำ
“มีอะไรลูกแม่”
“เจ้าเข่งมันว่าลูกของแม่ “ซื่อบื้อ”
“ซื่อบื้อ แปลว่าอะไรละลูก”
“พจนานุกรม แปลว่า บื้อ ทึ่ม โง่”
“เรื่องเป็นอย่างไรลูก”
“วันนี้ ก๊วนกอล์ฟของพวกเรามาเล่นครบ 6 คนพอดี ตามปกติเวลาเล่น เราจะมีเดิมพันกันเล็กๆน้อยๆ หลุมละ 20 บาท ได้เสียกินด้วยกัน ก็เล่นกันสนุกสนาน แต่พอหลุมสุดท้าย หลุม 18 ก็เกิดเรื่องจนได้”
“เกิดเรื่องอะไรลูก” แม่ถาม
“หลุม 18 เป็นหลุมพาร์ 4 ทุกคนตีไป 3 ออน แต่ลูกออนใกล้หลุมที่สุด จึงต้องพัตเป็นคนสุดท้าย ปรากฏว่าไม่มีใครพัตลงหลุมเลยสักคน ดังนั้นแทนที่พวกนั้นจะได้พาร์ จึงได้แค่โบกี้ ที่นี้ถ้าลูกพัตลูกลงหลุม ลูกจะได้พาร์ ลูกก็ชนะได้เงินติดปลายนวม คนละ 20 บาท เล่น 6 คน ก็ได้ 100 บาทพอดี แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิด ลูกพัตพาร์ไม่ลงเหมือนกัน ซึ่งก็ควรจะเสมอกัน แต่ลูกพัตเลยหลุมไปไกลมาก กลับไม่ถูก พัตโบกี้ไม่ลงอีก ลูกเลยได้ดับเบิลโบกี้ ต้องจ่ายให้ทุกคนๆละ 20 บาท” นางแต้มอธิบาย
“จ่ายเงินเสร็จ ลูกก็บ่นว่าแย่ แย่ หลุมนี้เสียไป 200 บาท เจ้าเข่ง อดรนทนไม่ได้ แย้งว่าเสียแค่ 100 บาทเท่านั้นเอง แต่ลูกบอกว่าเสีย 200 บาท เจ้าเข่งถามว่าเสียได้อย่างไง 200 บาท ลูกอธิบายให้ฟังว่า ถ้าลูกพัตพาร์ลง ก็จะได้ 100 บาท แต่บังเอิญพัตไม่ลง จึงได้ดับเบิลโบกี้ต้องเสีย 100 บาท รวมกับที่จะได้ 100 บาท เป็นเสีย 200 บาท เจ้าเข่งบอกว่า ลูกพัตพาร์ไม่ลงจะได้ 100 บาทอย่างไร ซื่อบื้อ จริงๆ พูดเอาแต่ได้ ลูกก็เลยยัวะ ไม่ขึ้นไปกินอาหารกับพวกในก๊วนบนคลับเฮ้าส์เลย”
“ลูกก็พาลนะซิ ทะเลาะกับเจ้าเข่ง พาลไม่ไปกินกับพวกในก๊วน” แม่แย้ง
“ไม่รู้ละแม่” ว่าแล้วนางแต้มโม้ต่อไปว่า
“แม่รู้เปล่า ตอนเรียนมัธยมนะ ลูกได้ที่ 1 ตลอด อย่างเช่นในชั้นเรียนมีนักเรียน 30 คน เป็นนักเรียนจาก อำเภอบ้านแหลม 15 คน ปรากฏว่านักเรียนได้ที่ 1 ถึงที่ 15 เป็นนักเรียนจาก อำเภออื่นทั้งหมด ลูกสอบได้ในอันดับที่ 16 เมื่อใครถามลูกว่าสอบได้ที่เท่าไร ลูกก็ตอบว่าสอบได้ที่ 1 ของนักเรียนจาก อ. บ้านแหลม”
“ทีนี้ถ้าเกิดลูกสอบได้ที่ 30 ล่ะ ลูกจะว่าอย่างไร” แม่ถาม เพราะเกิดสงสัย
“ลูกก็ได้ที่ 1 อยู่ดี เพราะลูกไม่นับคนอื่น”
“เอาอย่างนั้นหรือลูก ”
“ก็อย่างนั้นซิแม่”
“ที่นี้ อย่างหน่วยงานของเรา ไม่ว่าเราจะอยู่ในอันดับ 21 หรืออันดับไหนก็ตาม เราก็จะประชาสัมพันธ์ว่าเราได้ที่ 1 เพราะเราจะไม่นับหน่วยงานอื่นที่ได้อันดับดีกว่าเรา”
“เอาอย่างนั้นเลยรึลูก”
“ก็ต้องอย่างนั้นซิแม่ เพราะเราต้องได้ที่ 1”
“เอา เอา ก็แล้วแต่ เอาที่ลูกสบายใจแล้วกัน”
………….