เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก เล่นกอล์ฟกับเจ้า 1

golfffs

จิปาถะ

เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก เล่นกอล์ฟกับเจ้า 1

1

ผมอาบน้ำสระผมเสร็จ ก็มานั่งอยู่หน้าคอมฯ ที่ข้างๆเต็มไปด้วยกองหนังสือ ส่วนมากจะเป็นประเภทพ็อกเก็ตบุ๊ค   เรื่องผีๆสางๆและวิญญาณ นิยาย,นิทานและเรื่องสัพเพเหระเต็มไปหมด อ่านไม่ทัน และยังไม่ทันที่นาฬิกาโบราณจะตีบอกเวลา 17.00 น. เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น

ผมเหลือบไปดูหน้าจอโทรศัพท์  เห็นชื่อ “จิต” เพื่อนที่เคยเรียนมาด้วยกัน ผมกดรับและตะโกนเบาๆลงไปบนเครื่องมือถือ

“สวัสดีพื่อน  มีอะไรหรือ”

“นี่จิตนะ พรุ่งนี้ไปเล่นกอล์ฟหรือเปล่า” เสียงถามกลับมา

“ไปซิ ทำไมหรือ”

“มีกี่คนแล้วล่ะ”

“3 คน”

“เออ! ดีเลย  เราขอไปเล่นด้วยนะ”

“ได้ สบายมาก…กี่คนล่ะ” ผมถามกลับ

“2 คน  เราจะไปกับ “เจ้า”

“ได้  ทีกระเด็นเก้าโมงเช้านะเพื่อน”

“สนามที่อยุธยา ใช่ไหม”

“ถูกต้อง”

“โอเค พรุ่งนี้พบกัน”  แล้วเสียงก็เงียบไป

2

การสนทนาทางโทรศัพท์จบลงแล้ว แต่ผมยังรู้สึกวิตกกังวลว่า เพื่อนจะพา “เจ้า” มาเล่นกอล์ฟด้วย “เจ้า”  เจ้าสายไหนวะ”  ผมถามตัวเอง

“สายไหนก็ช่างเถอะ” ผมคิดในใจ  “เล่นกับเจ้าไม่ว่าสายไหน ก็คงต้องระมัดระวังตัวนิดหน่อยเท่านั้นเอง เช่น เรื่องกฏิกามารยาทต้องไม่ให้เสียหาย   การแต่งเนื้อแต่งตัว ตลอดจนการพูดจาต้องเหมาะสม  ต้องพิจารณาว่าสิ่งไหนควรพูดไม่ควรพูด เวลาดีอกดีใจก็ต้องระมัดระวังนิดหน่อย อย่าทำให้รู้สึกไปว่าเป็นการเยาะเย้ย  จะทำเป็นแบบที่เล่นกันเองไม่ได้  ก็เห็นจะต้องโทรไปบอกพวกพ้องในก้วนเรื่องนี้ด้วย จะได้ไม่เสียหน้า”

“บ้าชิบ!” …ผมสะบทในใจ   “ทำไมถึงไม่ถามให้ละเอียดถี่ถ้วนว่า ที่เพื่อนจะพา “เจ้า” มาเล่นด้วยนั้นเป็นเจ้าสายไหน จะได้ไม่ต้องมากังวล  แต่ช่างเถอะ กอล์ฟนั้นเล่นกับใครก็ได้ ถือว่าเป็นพวกเดียวกันโดยอัตโนมัติอยู่แล้ว  เคยมีประสบการณ์ที่ดีๆกับนักกอล์ฟหลายครั้ง…

ครั้งแรก ตอนที่เพิ่งเริ่มเล่นกอล์ฟใหม่ๆ เอารถยนต์ไปซ่อม คุยไปคุยมากับเจ้าของอู่ซ่อม  พอรู้ว่าเล่นกอล์ฟเท่านั้นแหละ ลดราคาให้ตั้งเยอะ ยังประทับใจอยู่เลย

อีกประสบการณ์หนึ่ง ตอนที่มีคดี ได้อัยการที่ทำคดีเป็นเพื่อนนักกอล์ฟ ทำให้ใจชื้นขึ้นเยอะ ทั้งๆที่รู้ว่าคดีนั้นขึ้นอยู่กับสำนวนที่เจ้าพนักงานสอบสวนหรือตำรวจทำมา อัยการมีหน้าที่พิจารณาว่าควรฟ้องหรือไม่ฟ้องเท่านั้น

แต่ที่แน่ๆ ตอนที่ผมเป็นผู้ต้องหา ผมมีเพื่อนนักกอล์ฟที่เป็นผู้บัญชาการเรือนจำบอกว่า “ท่านไม่ต้องเป็นห่วง รับรองติดคุกสบาย” ผมทำหน้าตื่นแบบงงๆ “ติดคุกสบายมีด้วยรึ จะสบายอย่างไรก็ไม่เอา..

ขอเป็นผู้บริหารอย่างนางแต้มดีกว่า ใหญ่พอๆกับผู้บัญชาการเรือนจำนั่นแหะ  นักโทษกลัวกันลนลานไปหมด”

………..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *