www.wisut.net

จิปาถะ

เรื่องสั้น  หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ปีศาจ 2

241

“ตกลงเรื่องผีว่าไง ยังอยากเป็นผีอยู่หรือเปล่า”

“ไหนลองอีกสักตัวอย่างหนึ่งซิ”

“ได้ เอา “ซึคุโมะกะมิ” แล้วกัน”

“มันคืออะไร”

“มันคือปีศาจของเก่า”

“ไหนลองเล่ามาซิ คุณชวด”

“เรื่องมีอยู่ว่า  ชาวญี่ปุ่นในอดีตเชื่อว่า ทุกสรรพสิ่งมีวิญญาณ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ สัตว์ หรือสิ่งของเครื่องใช้ โดยเฉพาะสิ่งของเครื่องใช้ที่ใช้มานานถึงร้อยปี จะเรียกว่า  ซึคุโมะกะมิ  หมายถึงปีศาจของเก่า หรือในอีกความหมายหนึ่ง คือ “วิญญาณเก้าสิบเก้าปี”

การใช้สิ่งของเครื่องใช้ไปนานนั้นๆ ชาวญี่ปุ่นในอดีตถือว่า เป็นคุณธรรมที่ดีงาม  ส่วนใครที่ใช้สิ่งของฟุ่มเฟือย หรือชอบทำลายข้าวของ วิญญาณของสิ่งของเหล่านั้นจะกลายร่างเป็น “ซึคุโมะกะมิ” และลงโทษคนที่ชอบทำลายสิ่งของนั้น   นี้เองเป็นเหตุให้คนญี่ปุ่นในอดีตถนอมสิ่งของเครื่องใช้ให้อยู่ในสภาพดี”

242

“อย่างนี้นี่เอง บ้านเก่าๆจึงมักจะมีผีดุ” นางแต้มเสริม

“เคยโดนผีหรอกหรือเปล่าล่ะ” คุณชวดถาม

“ไม่เคยหรอก จะโดนหลอกได้อย่างไร เห็นบ้านเก่าๆก็ไม่กล้าเดินผ่านแล้ว..

จบแล้วรึ เรื่องปีศาจของเก่า”

“ยัง เกี่ยวกับเรื่อง ซึคุโมะกะมิ นี้ ชาวญี่ปุ่นจะมีพิธีกรรมที่เรียกว่า “ซูซูบาราอิ”(การปัดฝุ่น) เพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งของเครื่องใช้กลายร่างไปเป็นปีศาจ ดังนั้นในช่วงก่อนเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ จะมีการปัดฝุ่นทำความสะอาด ถือเป็นการปัดเป่าวิญญาณที่ชั่วร้าย ให้พ้นไป

แต่คนญี่ปุ่นปัจจุบันบางคน อาจจะไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงของพิธีกรรมที่เรียกว่า “ซูซูบาราอิ” และเข้าใจ

เพียงว่ามันเป็นการทำความสะอาดครั้งใหญ่ประจำปีเท่านั้น”

เมื่อคุณชวดเล่าจบ หันหน้าไปทางนางแต้มและเสนอแนะว่า “เรามาช่วยกันปัดเป่าวิญญาณชั่วร้ายในบ้านกันสักทีจะดีไหมคุณแต้ม เพื่ออะไรที่จัญไรจะได้ไปให้พ้นเสียที”

นางแต้มเงียบกริบ ใช้ลูกไม้เดิม ทำเป็นบ้าใบ้ ไม่รู้เรื่องรู้ราวไปตามเรื่อง แบบหัวหน้าทั่วไป

………………

คุณหลวง รวบรวม.(2534).ตำนานผีญี่ปุ่น.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์หมึกจีน.

Shigeru  Mizuki. Marisa Kotani แปล วรุณยุพา จันทโรจวงศ์ เรียบเรียง.(2553).ตำนานปีศาจญี่ปุ่น.(2)

กรุงเทพฯ : บริษัท เครสเทค (ประเทศไทย)จำกัด.