เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 17)

skulls

จิปาถะ
เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 17)
37
นางแต้มนอนหลับตา คร่ำครวญอยู่ในความมืด ละเมอเพ้อพกไปตามเรื่อง ร้องไห้กระซิกๆ บ่นพรึมพรำ “คงไม่มีโอกาสได้พบกับตู้อบอีกแล้วล่ะ เพราะสวดมนตร์ตามที่แม่อ่านให้ฟัง ก็จะทะเลาะกันตาย เสียก่อนแล้ว ทั้งคนอ่านและคนว่าตามก็ตะกุกตะกัก พอกัน อีกทั้งภาษาบาลีก็ยาก เนื่องจากไม่คุ้นเคยมาก่อน”
“นะโม นะโม” นางแต้มพยายามทบทวนบทสวดมนตร์
“นะโม แล้วอะไรนะ” นางแต้มถอนใจ ลืมตาขึ้นเพื่อจะหาหนังสือสวดมนตร์มาดู
และเมื่อนางแต้มลืมตา ก็เห็นตู้อบมานั่งอยู่ข้างๆแล้ว
นางแต้มตะโกนเสียงดัง “ตู้อบมาแล้ว ตู้อบมาแล้ว ดีใจจังเลย” นางแต้มส่งเสียงร้องด้วยความดีใจ
“ตู้อบมาตั้งแต่เมื่อไรจ้ะ” นางแต้มถาม
“เพิ่งมาเดี๋ยวนี้แหละ”
นางแต้มยิ้ม ร้อง “ดีใจจัง ดีใจจัง”ไม่ยอมหยุด
“แต้ม โอเค แล้วใช่ไหมจ้ะ ตู้อบ”
“โอเค อะไรจ้ะ”
“ก็เรื่องสวดมนตร์ไงล่ะ”
“ยังไม่ โอเค จ้ะ แต่ก็อนุโลมได้ เพราะทุกอย่างต้องใช้เวลา”
“ใช่ ทุกอย่างต้องใช้เวลา” นางแต้มพูดเสริม
38
“แต้มอยากจะถามตู้อบสักนิดหนึ่งนะ”
“ถามอะไรจ้ะ”
“ทำไมตู้อบถึงได้เมตตากับแต้มอย่างนี้ และให้อภัยแต้มมาตลอดเลย”
“อัลลอฮฺ ได้มีโอกาสกล่าวไว้ในอังกูรอาน (21: 107) ว่า เรามิได้ส่งเจ้ามาเพื่ออื่นใดนอกจากเพื่อความเมตตา”(อิศรา:1)
ตู้อบหยุดนิดหนึ่ง และพูดต่อว่า “ตู้อบถูกส่งมาเพื่อความเมตตา”
“ซึ้งสุดๆเลย”
“แล้วที่ให้อภัยแต้มล่ะ”
“ในพระวารสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว “เปโตรเข้ามาทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “พระเจ้าข้า ถ้าพี่น้องทำผิดต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าต้องยกโทษให้เขาสักกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งหรือไม่” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เรามิได้บอกท่านว่าต้องยกโทษให้เจ็ดครั้ง แต่ต้องยกโทษให้เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง”(พระวรสาร:120)
เมื่อตู้อบพูดจบ นางแต้มก็หัวเราะดังลั่นห้อง “ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตู้อบต้องอภัยแต้มถึง 490 ครั้ง”
“อย่าได้หัวเราะไป” ตู้อบเบรค “การให้อภัยของตู้อบสำหรับเธอนั้น แต่ละครั้งมีค่าเท่ากับ 250 ครั้ง ฉะนั้น ให้อภัยเธอสองครั้งก็หมดแล้ว เกินไปอีกด้วยซ้ำ”
“อย่างงั้นหรือจ้ะ” นางแต้มทำหน้าเศร้า
…………
หัวหน้าเขตทั้ง 6.(2013).พระวรสาร.กรุงเทพฯ : เขตปกครองของสังฆมณฑลกรุงเทพฯ..
อิศรา ศานติศาสน์.(2553).นบีมุฮัมมัด ความเมตตาแห่งมนุษยชาติ.กรุงเทพฯ : มูลนิธิสร้างเสริมสุขภาวะมุสลิมไทย( สสม.)

Comments are closed.