เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 16)

sangkas
จิปาถะ
เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 16)
34
นายเถียน รักดี พยายามข่มใจ อธิบายต่อไปว่า “เมื่อเจริญพระพุทธมนตร์ด้วยบทไตรสรณคมน์แล้ว ก็สวดบทสรรเสริ¬คุณพระรัตนตรัย โดยเริ่มจากบทพระพุทธคุณ อิติปิ โส ภควา..จนถึง..ภควาติ บทนี้แปลเป็นไทยว่า เพราะเหตุอย่างนี้ (กิติศัพท์อันงามของพระผู้มีพระภาคเจ้า) พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้ไกลจากกิเลส เป็นผู้ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์ เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจารณะ เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า เป็นครูผู้สอนของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม เป็นผู้มีความเจริ¬ญ จำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์ดังนี้
บทพระธรรมคุณ สวากฺขาโต..จนถึง.. วิญญูหีติ บทนี้แปลเป็นไทยว่า พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสดีแล้ว อันผู้ปฏิบัติจะพึงเห็นชัดด้วยตนเอง ไม่ประกอบด้วยกาล ควรเรียกให้มาดูได้ ควรน้อมเข้ามา อันวิ¬ญญูชนพึงรู้เฉพาะตน
และบทพระสังฆคุณ สุปติปนฺโน..จนถึง..โลกสฺสาติ บทนี้แปลเป็นไทยว่า พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดี เป็นผู้ปฏิบัติตรง เป็นผู้ปฏิบัติถูกทาง เป็นผู้ปฏิบัติสมควร ได้แก่ คู่บุรุษ 4 ตัวบุคคล 8 พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้านี้ เป็นผู้ควรแก่ของคำนับ คือ ควรรับของที่เขามาถวาย เป็นผู้ควรแก่การต้อนรับ เป็นผู้ควรรับทักษิณา คือควรแก่ของทำบุญ เป็นผู้ควรแก่การทำอั¬ญชลี คือควรแก่การไหว้ เป็นนาบุ¬ญอันยอดเยี่ยมของโลก คือ เป็นแหล่งเพาะปลูกและเผยแพร่ความดีที่ยอดเยี่ยมของโลก”
35
“การสวดมนตร์บทพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ และพระสังฆคุณนี้ เป็นการอาราธนา คุณพระศรีรัตนตรัยให้คุ้มครอง ป้องกันและขจัดความกลัว ความสะดุ้ง ขนพองสยองเกล้าให้หายไป ทั้งนี้เพราะพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่มีราคะ ไม่มีโทสะ ไม่มีโมหะ ไม่มีกิเลส ไม่กลัว ไม่หวาดสะดุ้ง ขนพองสยองเกล้าใดๆ ดังนั้น อานุภาพของพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ จึงสามารถบำบัดความกลัว ความสะดุ้ง ขนพองสยองเกล้าของบุคคลที่ระลึกถึงให้หายไปได้ แสดงว่า พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ และพระสังฆคุณ เป็นคุณอันประเสริฐ ทรงอานุภาพ ควรแก่การเจริ¬ญ ควรแก่การระลึกถึงเป็นอย่างยิ่ง ฯ”
36
นายเถียน อธิบายต่อไปว่า “บทสวดสรรเสริญคุณพระรัตนตรัยนี้ มาจาก ธชัคคสูตร หรือ ธชัคปริตร ในส่วนที่เป็นบท
สรรเสริญ¬พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ และพระสังฆคุณ”
เมื่อนายเถียนสรุปย่อจบลง นางแต้มก็พูดโพล่งขึ้นว่า
“ให้มาสอนสวดมนตร์ ไม่ได้ให้มาบรรยาย”
เป็นเหตุให้นายเถียน ตะบะแตก ลุกขึ้นเอาหนังสือสวดมนต์ส่งให้แม่นางแต้ม และพูดว่า
“คุณแม่สอนของคุณแม่เองเถอะ..อาตมา เอ้ย! ผมพอแล้ว” จากนั้นก็ก้มลงกราบพระพุทธรูปสามครั้ง และเดินออกจากบ้านไป
…………

Comments are closed.