จิปาถะ
เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 6)
10
หลังจากตู้อบซึมไปชั่วขณะหนึ่ง ถอนใจ ก่อนที่จะเริ่มต้นใหม่ ตอบนางแต้มว่า
“รู้เรื่องเหล่านี้แล้วก็จะไม่ได้อะไรเลย”
“ถ้าไม่ได้อะไรเลยแล้วจะรู้ไปทำไม” นางแต้มย้อน
“แต่ถ้าอยากจะได้อะไรก็ต้องนำสิ่งที่รู้นี้ไปปฏิบัติ ถึงจะได้” ตู้อบชี้แจง
“ยกตัวอย่างซิ” นางแต้มร้องขอ
“ได้ เอาตัวอย่างคาถาเศรษฐี หรือ อุ อา กะ สะ แล้วกัน”
“ไชยโย! ตู้อบรู้คาถาเศรษฐีด้วย แต้มอยากรวยเป็นเศรษฐี” นางแต้มส่งเสียงดัง
“เท่าที่มีอยู่นี่ยังไม่พออีกหรือ อายุตั้งครึ่งค่อนร้อยแล้ว จะอยู่ได้อีกสักกี่ปี” ตู้อบดุ ซึ่งทำให้นางแต้มหงอยไป
11
ตู้อบ อธิบายคาถา อุ อา กะ สะ อย่างง่ายๆว่า “อุ อา กะ สะ เป็นอักษรย่อของธรรมที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ในปัจจุบัน คือ อุ มาจาก อุฏฐานสัมปทา คือ รู้จักหาด้วยการประกอบอาชีพการงานที่สุจริต อา มากจาก อารักขสัมปทา คือ รู้จักเก็บรักษา จับจ่ายใช้สอยเท่าที่จำเป็นเหมาะสม กะ มาจาก กัลยาณมิตตตา คือ รู้จักเลือกคบเพื่อนดีช่วยเหลือสนับสนุน และ สะ มาจาก สมชีวิตา คือ ดำรงชีวิตอยู่อย่างพอเพียง” ตู้อบหยุดนิดหนึ่งก่อนที่จะอธิบายต่อไปว่า
“ถ้าเพียงแต่รู้ จำได้แม่นยำ ท่องทุกวัน เธอก็เป็นเศรษฐีไม่ได้ ดังนั้น เธอจะต้องนำสิ่งที่รู้ไปปฏิบัติ เธอก็เป็นเศรษฐีได้ไม่ยาก….
ความจริงถ้าเธอปฏิบัติได้ตามที่ว่ามา คือ รู้จักหา รู้จักใช้ มีเพื่อนที่ดี และอยู่อย่างพอเพียง เท่านี้ก็มีความสุขมากแล้ว ไม่เห็นจะต้องรวยหรือเป็นเศรษฐีไปทำไม ตายแล้วก็เอาไปไม่ได้” ตู้อบสรุป
“แต่แต้มอยากได้เยอะๆนี่”
“นั่นแหละเขาเรียกว่า โลภ ไม่รู้จักแบ่งปัน นอกจากไม่รู้จักแบ่งปันแล้ว ยังกีดกันแย่งผลประโยชน์จากลูกน้องอีกด้วย”
“ว้า !โดนว่าอีกแล้ว กว่าจะได้ไปเที่ยว น่วมแน่ ไม่ควรถามเลย” นางแต้มบ่น
12
ถึงแม้จะโดนว่าอยู่ตลอดเวลา นางแต้มก็อดถามไม่ได้ว่า “เพื่อนที่ดี ที่ช่วยเหลือสนับสนุนเราจะไปหาได้ที่ไหนล่ะ”
“หาได้ที่ตัวเราเองนี่แหละ” ตู้อบตอบ
“ไม่เข้าใจ” นางแต้มงง
“เราต้องทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีก่อน แล้วเราก็จะได้เพื่อนที่ดี” ตู้อบอธิบาย
“ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี” นางแต้มไม่ get
“ถ้าเราปฏิบัติต่อเพื่อนด้วยพรหมวิหารธรรม คือ มีเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ต่อเพื่อน โอกาสที่เราจะได้เพื่อนที่ดีก็ไม่ยาก”
ตู้อบยกตัวอย่างว่า “ถ้าอยากมีเพื่อนที่ช่วยเหลือเกื้อกูลเรา เราก็ต้องให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลต่อเพื่อนก่อน”
“ที่นี้ถ้าเราช่วยเหลือเกื้อกูลต่อเพื่อนก่อน แล้วเพื่อนไม่ช่วยเหลือเรา เราจะไม่เสียเปรียบหรือ”
“กัลยาณมิตรนั้น ไม่มีคำว่าเสียเปรียบ” ตู้อบสรุป
……………