จิปาถะ
สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ
พุทธศาสนาสุภาษิต ที่ยกมานี้ แปลว่า การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้(ทานชนิดอื่น)ทั้งปวง
พุทธสุภาษิตบทนี้ เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของพุทธศาสนิกชนเป็นจำนวนมาก และได้พากันนำไปปฏิบัติ แต่ที่นิยมกันมากก็คือ พิมพ์หนังสือธรรมแจก เพราะเชื่อว่าการให้ธรรมเป็นทานจะได้รับอานิสงส์ ดังนี้
1. กรรมเวรจากอดีตชาติจะได้ลบล้าง
2. หนี้เวรจะได้คลี่คลาย พ้นภัยจากทะเลทุกข์
3. โรคภัยไข้เจ็บจากเจ้ากรรมนายเวรจะพ้นไป
4. สามีภรรยาที่แตกแยกจะคืนดีต่อกัน
5. วิญญาณของเด็กที่แท้งในท้องจะได้ไปเกิดใหม่
6. กิจการงานจะราบรื่นสมความปรารถนา
7. บุตรจะเฉลียวฉลาดเจริญรุ่งเรือง
8. บารมีคุ้มครองลูกหลานให้อยู่เย็นเป็นสุข
9. พ่อแม่จะมีอายุยืน
10. ลูกหลานเกเรจะเปลี่ยนแปลงเป็นคนดี
11. วิญญาณทุกข์ของบรรพบุรุษจะพ้นจากการถูกทรมานไปสู่สุคติ
ที่ผมยกพุทธศาสนาสุภาษิตบทนี้มาอ้าง ก็เพราะว่าเรื่องที่ผมโพสต์ใน สภากาแฟ BRU นั้น ส่วนใหญ่เป็นเรื่องธรรมะ เช่น เรื่อง พรหมวิหารธรรม 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา, เรื่อง อกุศลมูล หรือ ต้นเหตุของความชั่ว 3 ประการ ได้แก่ โลภะ โทสะ โมหะ เป็นต้น แสดงว่าผมกำลังให้ธรรมเป็นทาน
ดังนั้นการขัดขวางการให้ธรรมเป็นทาน เช่น การสั่งให้ลบโพสต์ ใน สภากาแฟ BRU ก็ดี หรือห้ามไม่ให้ “ถูกใจ” ก็ดี น่าจะเป็นบาปอย่างยิ่ง ผลบาปที่จะได้รับคงมีลักษณะตรงกันข้ามที่กล่าวมาทั้ง 11 ข้อ ข้างต้น ตัวอย่างเช่น วิญญาณทุกข์ของบรรพบุรุษจะถูกทรมานรุนแรงมากยิ่งขึ้นไปสู่ทุคติ, บุตรจะโง่เขลาเบาปัญญาล่มจม เป็นต้น
ก็บอกมาให้รู้ทั้งคนสั่งและคนลบว่า กรรมนั้นมีจริง แต่ถ้าไม่เชื่อก็แล้วไป
…..