จิปาถะ
ปาฏิหาริย์ของ เซน
วันนี้จะเป็นเรื่องปาฏิหาริย์ของพุทธศาสนานิกายเซน ดูจั่วหัวแล้วอาจจะมีคำถามว่า เซน มีปาฏิหาริย์กับเขาด้วยรึ และต่อไปนี้เป็นคำตอบ
ที่วัดริวมอน ในขณะที่พระอาจารย์บังเกอิกำลังเทศนาสั่งสอนศิษย์อยู่นั้น มีพระนิกายชินชูองค์หนึ่ง มีความอิจฉาที่เห็นพระอาจารย์บังเกอิ มีลูกศิษย์มาฟังธรรมะของท่านเป็นจำนวนมาก จึงเดินทางมาที่อาจารย์บังเกอิเทศนาอยู่และส่งเสียงโวยวายรบกวน ท่านอาจารย์บังเกอิได้หยุดการเทศนาและถามถึงการส่งเสียงโวยวายนั้น
พระนิกายชินชูได้กล่าววาจาด้วยท่าทางหยิ่งยะโสว่า
“ท่านบังเกอิ อาจารย์ของเรานั้นสามารถแสดงปาฏิหาริย์ได้อย่างน่าอัศจรรย์ โดยท่านชูพู่กันยืนอยู่ฝั่งน้ำด้านนี้ และศิษย์ของท่านยืนถือกระดาษเปล่าอยู่ฝั่งน้ำด้านโน้น อาจารย์ของเราสามารถเขียนพระนามอมิตาภะพุทธะในอากาศให้ไปปรากฏบนกระดาษฝั่งโน้นได้ และท่าน บังเกอิ ล่ะ ทำอะไรที่เป็นปาฏิหาริย์อย่างนี้ได้ไหม”
ท่านอาจารย์บังเกอิกล่าวอย่างสงบว่า
“บางทีสุนัขจิ้งจอกของท่านอาจสามารถแสดงกลนั้นได้ แต่นั่นมันไม่ใช่วิธีการของเซน ปาฏิหาริย์ของฉันมีดังนี้ คือ เมื่อฉันรู้สึกหิวฉันก็กิน และเมื่อรู้สึกกระหายฉันก็ดื่ม”(ละเอียด.2532.56-57)
………..
อ้างอิง
ละเอียด ศิลาน้อย(2532) ปล่อยว่างอย่างเซน.พิมพ์ครั้งที่ 2.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ดอกหญ้า.