วันจันทร์ที่ 1 มีนาคม 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ฟ้าผ่าสองซีก)
1
สมมุติว่า ความขัดแย้งที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ เป็นการแข่งขันชกมวยชิงแชมป์คู่พิเศษ ระหว่าง ฝ่ายผู้บริหารหรือฝ่ายแดงเป็นนักมวยรุ่นใหญ่ (เฮฟวี่เวท) คือ นางแต้ม กับ ฝ่ายน้ำเงินเป็นนักมวยรุ่นเล็กกว่า จึงเปิดโอกาสให้ใช้นักมวยแบบแท็กทีม คือ สามารถเปลี่ยนตัวนักมวยได้หลังจากหมดยก ดังนั้นการแข็งขันของรายการนี้จึงสนุกและมีเดิมพันชนิดเอาเป็นเอาตายกันทีเดียว มวยคู่นี้ต่อยกันมาหลายยกแล้ว ยกนี้เป็นการต่อยกันระหว่างนางแต้มกับหญิงผู้กล้า หรืออุลต้าแมน ตามที่ศศิธรว่า ทั้งคู่ผลัดกันรุกผลัดกันรับชนิดคนดูนั่งไม่ติด
แต่ดูฟอร์มการชกของนางแต้ม น่าจะได้เปรียบกว่า เพราะสามารถควบคุมการชกได้อย่างเบ็ดเสร็จ เช่น ประชุมสภาฯคราวที่แล้ว ฝ่านพนักงานใจจรดใจจ่ออยู่กับว่าสภาฯจะทำอย่างไรกับนางแต้ม จะส่งชื่อนางแต้มเพื่อขอโปรดเกล้าฯหรือไม่ส่ง จะได้รู้กัน แต่สภาฯกลับเปิดเกมเป็นเรื่องสรรหาหัวหน้าหน่ายงานต่างๆเช่น คณบดี ฯลฯ เพื่ออย่างน้อยก็ได้ยืดเวลาให้สถานการณ์คลี่คลายไปเป็นการประชุมคราวหน้า ส่วนบรรยากาศการสรรหาฯ ก็เข้าล็อคนางแต้ม เพราะไม่ว่าใครอยากจะเป็นหัวหน้า และเตรียมการมานำเสนอยอดเยี่ยมอย่างไร ผลก็คือ “สอบตก” จนบางคนที่มีความตั้งใจสูงถึงกับถอดใจ หมดอารมณ์กับความไม่เป็นธรรมไปเลย
อย่างไรก็ตาม ด้วยชั้นเชิงมวยที่เหนือกว่าของนางแต้ม ทำให้นักมวยฝ่ายตรงข้ามถึงกับหลงทาง แทนที่จะเล็งเป้าต่อยนางแต้มเท่านั้น เผลอไผลจะไปต่อยกับศาลฯโน่น “ความเป็นธรรมที่สารขัณฑ์ยังแก้ไม่ตกเลย จะไปแก้ความไม่ยุติธรรมที่ศาลฯโน่นเสียแล้ว พ่อเจ้าประคุณเอ้ย!”
อย่างไรก็ตาม ก็ต้องเอาใจกันไว้ เรื่องที่นางแต้มกับสภาฯอาจจะงุบงิบแอบส่งชื่อนางแต้มเพื่อขอโปรดเกล้าฯ เพราะมั่นใจในการ “วิ่ง” ที่ประสบผลสำเร็จมาแล้วอย่างต่อเนื่อง ก็อย่าไปตื่นตกใจ เขาอยากทำก็ให้เขาทำไปเถอะ “ฟ้ามีตาครับ ที่สำคัญ ใครตบตาฟ้า ฟ้าจะผ่าแบ่งออกเป็นสองซีกตายแน่นอน”
อีกประการหนึ่งที่สำคัญมาก มวยคู่นี้มีใบสั่งจากนรกครับ นักมวยหรือนางแต้มจะต้องโดนน็อคในยกสุดท้าย ด้วยหมัดขวาสวิงหรือโบราณว่า หมัดเหวี่ยงควาย (157) ถึงกับสลบเหมือดกลางอากาศแถมตามด้วยหมัดฮุกซ้าย (112) ร่วงลงพื้นเวทีอย่างไม่เป็นท่า ต้องใส่เปลหามขึ้นรถของทัณฑสถานซึ่งมาจอดรออยู่แล้วนำไปพร้อมผู้ติดตามอีกหลายคนแบบไม่ทันได้สั่งเสียพ่อแม่ญาติพี่น้อง นี้เป็นคำทำนายจากกระดานฟ้า ที่แม่นยำราวกับตาเห็น เพียงแต่ต้องรอเวลาเท่านั้น
“วันนั้นจะมีเสียงร้องไห้โฮ กันระงม”
…..