วันอังคารที่ 11 พฤษภาคม 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ยังพอมีเพื่อนห่วงใย)
11
มีนา จัน บอกว่า คดีที่นางแต้ม เป็นโจทก์ ฟ้องจำเลยทั้ง 9 คนโดยระบุว่า ข้อความในป้าย กล่าวยืนยันถึงตัวโจทก์ “ที่ตำแหน่งอธิการบดี และรักษาการอธิการบดี ฯลฯ” นั้น ขัดแย้งกับหลักฐานและข้อเท็จจริง เพราะนางแต้มนั้นมิได้มีสถานภาพตามที่ระบุไว้ในคำฟ้อง แต่ได้แอบอ้างตำแหน่งดังกล่าว จึงไม่มีสิทธิ์ที่จะฟ้องคดีนี้ได้
เรื่องนี้ผู้สันทัดกรณียืนยันมาอีกว่า “ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 329 ผู้ใดแสดงความคิดเห็นหรือข้อความใดโดยสุจริต (1) เพื่อความชอบธรรม ป้องกันตนหรือป้องกันส่วนได้เสียเกี่ยวกับตนตามคลองธรรม (2) ในฐานะเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติการตามหน้าที่ (3) ติชมด้วยความเป็นธรรม ซึ่งบุคคลหรือสิ่งใดอันเป็นวิสัยของประชาชนย่อมกระทำ หรือ (4) ในการแจ้งข่าวด้วยความเป็นธรรมเรื่องการดำเนินการอันเปิดเผยในศาลหรือในการประชุม ผู้นั้นไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท
สิ่งที่ต้องมาพิจารณาว่า จำเลยทั้ง 9 คน กระทำไปตามข้อหนึ่งข้อใดใน 4 ข้อ ตามมาตรา 329 (ในความเป็นจริงเข้า 2-3 ข้อ) ก็ไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาทแล้ว
สรุป คดีนี้นางแต้มและลิ่วล้อหน้าแหกตามเคย สิ่งที่จะได้รับคือมีโอกาสติดคุกเองหากจำเลยทั้ง 9 คนหรือคนใดคนหนึ่งฟ้องกลับ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับความเมตตากรุณา ปราณีของจำเลยที่จะมีต่อสัตว์โลกหรือไม่ นางแต้มควรจะสงบเสงี่ยมเจียมตัว และฝึกซ้อมการกราบให้สวยงาม เผื่อจะรอดจากการติคุกได้สักคดี (จากหลายคดี)”
ส่วน ผศ.ดร.ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล แสดงความคิดเห็นอย่างอารมณ์ดีว่า “นั่งในกระบุง หรือนั่งในตะกร้า มีการมัดแข้ง มัดขา ด้วยไม๊ ทำไมแก่จนตาห้อยย้อยขนาดนั้น ดูน่าเกลียดพิลึก อยากรู้ว่า ยังมีความสุข ยิ้มออกไม๊ อยากรู้จัง ดันเป็นคนสอดรู้สอดเห็นน่ะ
เงินที่มี ฝังไว้ในโอ่งใต้ดิน ในสนามหญ้าหน้าบ้านหรือ เก็บไว้ในตู้นิรภัย แลอยู่ในห้องใส่กระจกกันกระสุน เพื่อป้องกันไฟไหม้ ด้วยรึเปล่า น่าจะซื้ออิฐกันไฟ ก่อห้องทั้งพื้น ฝ้า และผนังกันไฟนะ
เวลาไฟไหม้ ธนบัตร จะได้ไม่ไหม้ไฟ จับพลัด จับผลู ต้องจ่ายค่าสินไหม ค่าอะไรต่อมิอะไร ที่ทำผิดพลาดในอดีต จะได้มีใช้คืนเขาได้น่ะ บอกตง เป็นห่วง”
และ La เตือนสตินางแต้มผู้มืดบอดว่า “การที่เราได้เกิดมาเป็นคนก็นับว่าโชคดี มีบุญหนุนให้มาเกิดแล้ว ควรที่จะรีบต่อบุญเก่าเอาไว้ อย่ามัวแต่หลงอยู่ในมายาของความโลภ โกรธ หลงไม่สิ้นสุด ชีวิตนี้น้อยนัก ไม่นานก็จะจากโลกไปแล้ว เมื่อตายไป ทรัพย์สมบัติ ยศศักดิ์ ก็เอาไปด้วยไม่ได้ จึงไม่รู้ว่าจะหาทางอยู่นานๆเพื่อกอบโกยและอาฆาตพยาบาทลูกน้องไปทำไม”
“ส่วนผม วันนี้ขอผ่านครับผม”
….