คิดบ่ฮอด

university

จิปาถะ
คิดบ่ฮอด
“แม่ แม่ แม่ หมดกันเลย ไม่เหลืออะไรแล้ว หมด หมด หมด” นางแต้มตะโกนใส่เพดานห้องอย่างอารมณ์เสีย
“อะไรหมดลูก ข้าวสารหรือน้ำปลาจ้ะลูก” แม่ร้องถาม
“ไม่ใช่แม่ ไม่ใช่เรื่องนั้น” นางแต้มเน้นด้วยเสียงโซปราโน (เป็นโทนเสียงสูงของนักร้องหญิง)
“แล้วเรื่องอะไรจ้ะลูก” แม่แสดงท่าทางสงสัย
“ก็เรื่องมหาวิทยาลัยสีเขียวนะซิ คิดว่าจะติดอันดับกับเขาบ้าง อุตส่าห์ลงทุนลงแรงไปเป็นจำนวนมากไม่เห็นฝุ่นเลย
สู้อุบลเขาก็ไม่ได้”
“ก็ไหนว่า เรื่อนี้ให้เจ้า ก.ไก่ชน ไปดำเนินการไงล่ะ” แม่ยิงคำถาม
“ก็นั่นนะซิ เห็นซื้อต้นหมากรากไม้เป็นว่าเล่น พวกด่ากันเละตุ้มเปะเลย ”
“หมดงบประมาณไปเท่าไรละลูก”
“เยอะ ไม่อยากดูตัวเลข ปวดหัว” นางแต้มทำท่าซึมกระทือ
“เรื่องงบไม่สำคัญหรอกแม่ ที่สำคัญก็คือ ลูกตัดชุดเขียวไว้เป็นตู้ กระเป๋าและรองเท้าเขียวอีกอย่างละ 10 กะว่าถ้าได้รับรางวัล วันฉลองจะใส่ชุดเขียวเช้า สาย บ่าย เย็นและกลางคืนให้ได้ 10 ชุดเลย และจะบังคับให้ลูกน้องใส่ชุดเขียวให้ดูเขียวเหมือนเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรไปเลยละแม่”
“แม่จ๋า ในงานนะ” นางแต้มจินตนาการพร้อมทำไม้ทำมือประกอบ “ตอนเช้ามีการใส่บาตร ลูกจะใส่ชุดไทยเรือนต้น ตัดด้วยผ้าไหมสีเขียวมรกต เสื้อจะใช้ผ้าพื้น ส่วนซิ่นจะมีตีนซิ่นหลากหลายรูปแบบ จ้ะแม่”
ส่วนตอนสายๆ ซึ่งจะเป็นพิธีรับรางวัล ลูกก็จะใส่ชุดไทยจิตลดา ใช้ผ้าไหมสีเขียวไพล
ตอนบ่ายเป็นการบรรยายถึงทิศทางในการบริหารงาน ลูกจะขึ้นบรรยายในชุดไทยเรือนต้น ใช้ผ้าไหมสีเขียวตอง ต่างไปจากช่วงเช้า เพื่อเน้นให้เห็นความแตกต่างของโทนสี จ้ะแม่
ตอนค่ำเป็นการเลี้ยง ลูกจะใส่ 2 ชุด คือตอนหัวค่ำจะใส่ชุดไทยอมรินทร์ ใช้ผ้าไหมสีเขียวน้ำไหล และรอบดึกมีลีลาศลูกจะใส่ชุดไทยจักรี ใช้ผ้าไหมสีเขียวใบแค ส่วนสไบจะใช้ผ้าลูกไม้โปร่งสีเขียวตั้งแช หรือสีเขียวครามอมเหลือง สีประจำ ม.ศิลปากร จ้ะแม่”
“ชุดไทยจักรี เป็นชุดเปิดบ่าข้างหนึ่ง คลุมด้วยสไบโปร่ง จะไม่ดูโป้ไปหน่อยรึลูก”
“ไม่เป็นไรหรอกแม่ สมัยนี้เขาต้องโชว์กัน …ส่วนเครื่องประดับมีเท่าไรคงต้องเอาออกมาโชว์ตามชุดให้หมด..
เออ ! ลืมไป ชุดนอนของลูกจะเป็นสี สนิมเขียว จ้ะแม่”
“แต่ โธ่เอ๋ย” นางแต้มนอนโอดครวญ “หมด ไม่เหลือ” เอามือกุมศีรษะ มองดูเพดานอยู่พักใหญ่ น้ำตาไหลลงหางตาเป็นทางยาว ร้องสั่งแม่
“แม่ โทรเรียกเจ้า ก.ไก่ชน มาหาหน่อยซิ บอกให้มาด่วนนะ”
ห้านาทีต่อมา ก. ไก่ชน ก็มาถึง นางแต้มยิงคำถามเป็นพุแตก
“เรื่องมหาวิทยาลัยสีเขียวเป็นอย่างไร”
“ก็ไม่ติดอันดับครับ แฮะ แฮะ แฮะ”
“ทำไม่ถึงไม่ติดอันดับล่ะ เห็นซื้อต้นไม่สีเขียวมาเยอะเลยนี่”
“ครับ…แต่เกิดข้อผิดพลาดนิดหน่อยครับ แฮะ แฮะ แฮะ”
“ข้อผิดพลาดอะไร”
“คิดไม่ถึงครับ ไม่ได้ใช้แบงค์ ยี่สิบ ซื้อต้นไม้ ใช้แต่แบงค์ร้อย แบงค์พันซื้อ สีเขียวจึงน้อยไปหน่อยครับ แฮะ แฮะ แฮะ”
………….