เรื่องสั้น คำพิพากษา (1)

1

และแล้ว คม หักศอก  ก็มายืนอยู่ตรงหน้านางแต้ม  รักษาการอธิการบดี มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ประเทศสารขัณฑ์

นางแต้มเงยหน้าจากโต๊ะทำงาน ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย วางเอกสารที่อยู่ในมือลง กล่าวเชิญ “นั่งซิ ท่านคม หักศอก”

คม หักศอก ไม่ได้นั่งตามคำเชิญของนางแต้ม  เขากล่าวด้วยเสียงที่เย็นชาว่า  “รู้แล้วใช่ไหมว่า ฉันเป็นใคร และมาทำไม”

นางแต้ตอบว่า “ รู้แล้ว  พญายมราช เทพแห่งนรกและความตายบรรชาให้ท่านมาดำเนินการเรื่องที่มีการร้องเรียนถึงท่าน”

“งั้น ก็ดีแล้ว ฉะนั้น เราจะเริ่มดำเนินการ และปฏิบัติตามระเบียบของยมโลกทุกประการ กล่าวคือ ไม่ว่าฉันจะทำหรือสั่งการอะไร ฉันทำในนามของพญายมราช เทพเจ้าแห่งยมโลก ซึ่งถือเป็นเด็ดขาด  ขัดขืนไม่ได้ ดังนั้น ตอนนี้ฉันขอสั่งให้เธอมานั่งตรงนี้” คม หักศอก ชี้ตรงที่เขายืนอยู่ และเดินมาที่เก้าอี้ที่นางแต้มนั่ง กล่าวว่า “และฉันจะนั่งตรงนี้”

นางแต้มทำเป็นเฉยไม่ยอมรับรู้ คม หักศอก จึงสำทับว่า “ได้ยินไหม”

นางแต้มทำท่าอิดออดและลุกขึ้นอย่างไม่ค่อยพอใจนัก เดินตรงไปที่คม หักศอก บอกให้นั่ง และนั่งลง

คม หักศอก ร้องบอก  “หยุด เธอยังนั่งไม่ได้ ต้องยืนรอให้ฉันนั่งก่อน”

นางแต้มแสดงอาการไม่พอใจ นางขัดขืนไม่ยอมลุกขึ้นจากที่นั่ง

คม หักศอก ก้มหน้ามองที่พื้น  ทันใดนั้น นางแต้มลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว  เพราะเก้าอี้ที่นางนั่งนั้นร้อนจี๋  ราวกับว่านั่งอยู่บนเตาแก๊ส นางตื่นตระหนก ตัวสั่นยังกับลูกไก่ตกน้ำ สีหน้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อคม หักศอกนั่งลง แต่นางแต้มยังไม่ยอมนั่ง ยืนตัวสั่นเทาด้วยความโกรธอยู่เช่นนั้น คม หักศอกจึงสั่งว่า “นั่งลงได้แล้ว”

นางแต้มลังเลนิดหนึ่ง ค่อยๆหย่อนก้นลงนั่งอย่างขลาดกลัว

ครู่หนึ่ง คมหักศอกกล่าวว่า “ต่อไปนี้จะเป็นการพิจารณาข้อกล่าวหาที่มีผู้ร้องเรียนไป และนี่  เจ้าหน้าที่ คม หักศอก ผายมือ นิรยบาลก็ปรากฏ เขาสั่งนิรยบาลว่า “จงบันทึกทุกอย่างต่อไปนี้ ให้ชัดเจน ถูกต้อง”

“ครับท่าน” นิรยบาลตอบรับ โค้งทำความเคารพคม หักศอก และนั่งประจำที่เตรียมปฏิบัติภาระกิจ

คม หักศอก กล่าวขึ้นว่า “ต่อไปนี้เราจะเริ่มพิจารณาเรื่องที่มีผู้ร้องเรียนไป”

นางแต้มพยักหน้า

คม หักศอก มองหน้านางแต้มด้วยสายตาราวกับไฟแดงจราจรยามค่ำคืน และสำทับว่า  “ต้องตอบ ไม่ใช่พยักหน้า และต้องตอบอย่างนอบน้อม  เข้าใจไหม”

นางแต้มนั่งหน้าเชิดพูดด้วยเสียงสั่นเครือ “เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ”

คม หักศอก ยิ้มที่มุมปาก คิดในใจ “ให้มันรู้เสียบ้างว่าไผเป็นไผ”

….

รออ่านต่อ ครับผม