จิปาถะ
กรรมการวิทยาลัยลาออก
จากความขัดแย้งระหว่าง รศ.วันชัย และคณาจารย์ ที่ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องด้วยคาถาที่ อ. สมเกียรติให้ไว้ “อย่าอยู่เฉยทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นข่าวให้ได้” ดังนั้น คณาจารย์วิทยาลัยครูบุรีรัมย์จึงได้ทำหนังสือร้องเรียนไปยังชมรมอาจารย์วิทยาลัยครูภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ให้ช่วยหาทางคลี่คลายปัญหา ซึ่งชมรมอาจารย์ฯ โดยมติของที่ประชุม ให้ทำหนังสือถึงสภาการฝึกหัดครูเพื่อให้แต่งตั้งคณะทำงานของสภา เดินทางไปศึกษาข้อเท็จจริงเพื่อแก้ปัญหาโดยด่วน (สยามรัฐ 8 ธค.2531)
จากพฤติกรรมการบริหารงานของ รศ.วันชัย วัฒนกุล อธิการวิทยาลัยครูบุรีรัมย์ที่มีลักษณะคับแคบ ยึดตนเองเป็นใหญ่และใช้คำพูดในที่ประชุมไม่เหมาะสม (สยามรัฐ 4 มีค. 2531) เป็นเหตุให้คณะกรรมการประจำวิทยาลัยซึ่งเป็นตัวแทนของคณาจารย์ลาออกจำนวน 4 ท่าน
นายเจนวิทย์ ผาสุก รักษาการตำแหน่งรองอธิการ รักษาการแทนอธิการวิทยาลัยครูบุรีรัมย์ ได้ชี้แจงถึงเรื่องนี้ผ่านสื่อมวลชนว่า “ประเด็นที่ว่า เกิดความขัดแย้งระหว่างนายวันชัย วัฒนกุล กับอาจารย์กลุ่มหนึ่งในเรื่องการบริหารงานนั้นไม่เป็นความจริง แต่ความคิดเห็นของอาจารย์บางท่านอาจจะไม่ตรงกับความคิดเห็นของอธิการก็เป็นได้ และที่กล่าวว่าคณะกรรมการวิทยาลัยครู (กว.)ลาออก 4 ท่าน ได้แก่ นายภูมินทร์ วีระภัทรานนท์ นายบุญเลี้ยง ศรีสุข นายสมบัติ พลแย้ม และนายชูเกียรติ นพเกตุ เป็นการลาออกตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2531” (สยามรัฐ 12 มีค.2531)

แสดงให้เห็นว่า คาถา ที่ผู้บริหารส่วนใหญ่ใช้ก็คือ อะไรที่เป็นเรื่องจริง จะบอกว่าไม่จริงเสมอ
……..