เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์(ต้องแสดงความจงรักภักดีให้ประจักษ์)

31

วันนี้กระผมขอฟันธงเลยว่า สภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ประเทศสารขัณฑ์ ทั้งนายกสภาฯ กรรมการ สภาฯที่มาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จากตัวแทนของฝ่ายบริหาร และจากตัวแทนคณาจารย์ จะต้องจัดการ “ปลด”นางแต้มออกจากตำแหน่งรักษาการอธิการบดีโดยเร็วทั้งนี้เพราะกรรมการสภาฯส่วนใหญ่ เป็น“ข้าราชการ”ซึ่งมีทั้งที่ยังปฏิบัติหน้าที่ราชการอยู่ และที่เกษียณอายุราชการไปแล้ว ซึ่งหลายท่านเคยดำรงตำแหน่งสำคัญ ได้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตและสร้างคุณงามความดีจนได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ระดับสูง เป็นเกีรยติประวัติทั้งของตนเอง ครอบครัว และวงศ์ตระกูล ซึ่งคงจะทราบดีว่า “ข้าราชการ”นั้น คือ คนที่ทำงานให้พระราชา งานของพระราชาคือการบำบัดทุกข์บำรุงสุขของประชาชน เมื่อท่านเป็นข้าราชการ ท่านจึงมีหน้าที่บำบัดทุกข์บำรุงสุขของประชาชนให้พระราชา ฉะนั้น เมื่อนางแต้ม ตัวละครของผม หรือรักษาการอธิการบดี ซึ่งก็เป็นข้าราชการเหมือนกัน แต่ได้สร้างความเดือดร้อน ให้ทั้งข้าราชการ พนักงานมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นพสกนิกรของพระราชา แทนที่จะทำหน้าที่บำบัดทุกข์บำรุงสุข ในฐานะผู้ที่ทำงานให้พระราชา อีกทั้งยังละเมิดพระบรมฉายาลักษณ์ของพระราชาอีกด้วย ซึ่ง “ข้าราชการ” มิควรกระทำเป็นอย่างยิ่งกระผม ในฐานะข้าราชการบำนาญ ขอเรียนท่านนายกสภาและกรรมการสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ทั้งหลายว่า ในฐานะที่ท่านเป็นข้าราชการ หรือ เป็นคนที่ทำงานให้พระราชา คงถึงเวลาแล้วครับ ที่ท่านจะต้องแสดงความจงรักภักดีให้ประจักษ์ ครับผม…….*คำว่า ข้า หมายถึง ผู้รับใช้ ราช มาจาก ราชะ หมายถึงพระราชา การ หมายถึง งาน หรือกิจการ คำว่า “ข้าราชการ” คือ คนที่ทำงานของพระราชา *งานของพระราชา คือ การบำบัดทุกข์บำรุงสุขของประชาชน