เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก

cups

จิปาถะ

เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก

230

“คุณชวด  ในสายตาของเธอนี่  ฉันไม่มีคุณงามความดีอะไรบ้างเลยรึ”  นางแต้มมองคุณชวดด้วยสายตาตัดพ้อ

“ก็พอมีอยู่บ้าน แต่ไม่มากนัก”

“เท่าที่รู้จักกันมา ฉันก็พยายามอดทน อดกลั้น และยอมเธอทุกอย่างแล้วนะ จะให้ฉันทำอย่างไรอีก”

“ไม่ต้องทำอะไรหรอก เพราะฉันรู้ว่า ที่เธอทำเป็นดี ยอมฉันทุกอย่างนั้น ก็เพราะเธอวางแผนจะใช้ฉัน”

“เธอรู้ได้อย่างไรล่ะ” นางแต้มขมวดคิ้ว “แต่ช่างเถอะ…เมื่อเธอรู้ก็ดีแล้ว  ช่วยฉันหน่อยซิ”  นางแต้มได้โอกาส จึงรีบสรุป

“เธอยอมรับใช่ไหมล่ะ”

นางแต้มเงียบ ไม่ตอบ คุณชวดเลยทำเป็นตกหลุม

“จะให้ช่วยอะไรละ ว่ามาซิ”

“ช่วยใช้ฟันที่แข็งแกร่งของเธอ กัด แทะ ฝาผนังยุ้งข้าวให้เป็นช่องพอที่ฉันจะหนีออกไปได้นะซิ”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า อยากหนีรึ” คุณชวดหัวเราะชอบใจ   เพราะอดขำไม่ได้

“หัวเราะและขำอะไรจ้ะ  คุณชวด”  นางแต้มงุนงง

“ขำซิ  เพราะเธอคือกายทิพย์กับวิญญาณ พากันออกมาจากกายเนื้อ ซึ่งตามปกติเธอจะมีอิสรเสรี  สามารถล่องลอยไปไหนมาไหนก็ได้ตามใจ”

“แล้วทำไมฉันจึงออกไปไหนมาไหนไม่ได้ล่ะ”

“เพราะเธอบุกรุกสถานที่ของพวกผีสางเทวดา วิญญาณของเธอจึงถูกจับมาขังไว้ สะกดด้วยมนต์ เธอจึงออกไปไหนมาไหนไม่ได้ และกลับคืนไปยังกายเนื้อของเธอไม่ได้  ถึงแม้ว่าเขาจะเปิดประตูยุ้งข้าวไว้ เธอก็ออกไปไม่ได้”

“จบกัน”  นางแต้มนั่งไหล่ห่อ ก้มหน้าลงมองพื้น คอตก อย่างสิ้นหวัง

231

“คุณชวดจ้ะ เธอก็เป็นวิญญาณไม่ใช่รึ” นางแต้มย้อนถาม

“ถูกต้อง ฉันออกจากกายเนื้อซึ่งเสื่อมสลายหมดสภาพไปแล้ว”

“มาเกิดเป็นหนูหรืออย่างไร”

“เปล่า ฉันใช้มนต์เพื่อทำให้เธอเห็นฉันเป็นหนู เพราะฉันรู้ว่าเธอจะใช้ประโยชน์จากหนู”

“แสดงว่าตลอดเวลาฉันอยู่ในเกมของเธอนะซิ”

“ถูกต้อง เพราะนรกให้โอกาสเธอ ไม่อยากให้เธอไม่ได้ผุด ไม่ได้เกิดอีก  จึงส่งฉันมาเพื่อปรับทัศนคติของเธอ”

“มาเรือลำเดียวกับตู้อบหรือเปล่า”

“ถูกต้อง  ฉันมาแทนเธอ เพราะตู้อบใจดีเกินไป ปราบความดื้อรั้นของเธอไม่ได้”

นางแต้มก้มหน้านิ่ง รู้สึกสับสน หดหู่สิ้นหวัง และระเบิดอารมณ์หมูป่าออกมาอย่างบ้าครั่ง ร้องตะโกนลั่นห้อง

“ฉันเหนื่อยกับโลกนี้เหลือเกิน ทำไมถึงทำกับฉันอย่างนี้ บ้ากันไปหมดแล้ว”

……………

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *