จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (อย่าแรงจนแกงหก)

วันอาทิตย์ที่ 14  กุมภาพันธ์  2564

จิปาถะ  เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (อย่าแรงจนแกงหก)

14

วันที่  22 กพ. 64 ที่จะถึงนี้ จะเป็นวันสำคัญมากอีกวันหนึ่ง เพราะเป็นวันที่สภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ จะประชุมกันเป็นครั้งแรก หลังจากที่ศาลปกครองสูงสุดพิพากษายก ดังนั้น จึงเป็นวันที่สภาฯ จะทำหน้าที่สำคัญในการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น และกำหนดทิศทางว่าจะดำเนินการไปในทิศทางใดคือ “จะดับไฟหรือจะใส่ฟืน” ผมคิดว่า วันนั้น จะเป็นวันที่ประชาคมทั้งภายในมหาวิทยาลัยและประชาชมในท้องถิ่น จะนิ่งนอนใจปล่อยให้สภาฯพิจารณาไปตามอำเภอใจไม่ได้อีกแล้วแล้ว ควรจะพวกเราต้องใส่ใจ หาวิธีที่จะเข้าไปมีส่วนร่วม ในการกำหนดทิศทาง เพราะจะปล่อยให้สถาบันอันเป็นสมบัติของชาติประชาชน โดยเฉพาะประชาชนในท้องถิ่น ถูกปู้ยี้ปู้ยำต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

ผมอยู่ไกลและแก่เกินไป ก็ได้แต่เอาใจช่วย

จึงขออนุญาตนำคำเตือนของ ยัน’ ป็อกกี ในfb มาเพื่อเตือนใจครับผม

#คุกตาราง ไม่สัมผัสเองไม่รู้หรอก กับชีวิตที่แข่งกะเวลา

ต้องตื่นตี 5 สวดมนต์    6 โมง เช็คยอดก่อนลงห้อง

7 โมง กินข้าว   8 โมง เข้าแถว

9-11 เข้ากองงาน ทำงาน     12:00 ครึ่งกินข้าว

14:00 อาบน้ำ    15:30 เช็คยอด ก่อนขึ้นขัง

16:00 เช็คยอดสวดมนต์   17:00 ดูหนัง-พักผ่อนตามอัธยาศัย

21:00 นอนตามปกติ     ( อยู่ในนั้นนานๆ เมียจะรอเราหรอ …อยู่ในนั้น คิดไปก็ทำอะไรไม่ได้ )

ชีวิตที่มีแต่กฎ ไม่มีความเป็นส่วนตัว

กินข้าวก็เจอแต่ วิญญาณไก่ วิญญาณหมู

บางคนไม่มีแม้แต่ รองเท้าจะใส่ ตังค์ไม่มีในบุ๊ค ญาติไม่มี ญาติไม่เยี่ยม ไม่มีแม้แต่กำลังใจ ป่วยก็ได้แต่ ยาพารา ในเมื่อเราอยู่ข้างนอกดีๆ นอนไม่ต้องเบียด กินของไม่แพงแต่อร่อยเลือกได้

เพราะฉะนั้น เตือนเอาไว้ใครที่ใจร้อน

อย่าแรง จนแกงหก   อย่าสด จนลืมคนที่เรารัก 

#รักกันเตือนกันครับ

…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *