จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ (ราชภัย )

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ (ราชภัย )

3

“เรื่องปริญญาบัตรว่าไง” แม่ผมตั้งคำถาม

“ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่แม่ ก็เพียงแค่เขาพิมพ์มาผิด และก็แจกไป ต่อมาเมื่อมีการทักท้วงกลับมา ก็ได้แก้ไขให้ถูกต้องหมดแล้ว”

“แล้วทำอะไรต่ออีกหรือเปล่า”

“ก็ไม่ได้ทำอะไรเพราะทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว”

“แล้วที่คุณเรวัตร เขาบอกว่า ต้องขอพระราชทานอภัยโทษล่ะ ได้ทำหรือเปล่า”

“แม่อย่าไปสนใจเขาเลย  เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้  ว่าส่งเดชไปเรื่อย”

แม่จ้องหน้าผม สายตายังกับจะกินเลือดกินเนื้อ ไม่พูดอะไรจนผมต้องหลบตา

“แล้วเรื่องที่เขาบอกว่าสภาฯจะต้องรับผิดชอบจัดการถอดถอนทั้งนายกสภาฯและอธิการบดีล่ะ”

“แม่  เรื่องนี้ไร้สาระ พอเถอะแม่ ผมง่วงจะแย่แล้ว”

“ก็ได้ ๆ..แต่ฟังแม่อีกนิดนะ ลูกรู้หรือเปล่าว่า การที่หัวหน้าของลูก ซึ่งเป็นข้าราชการระดับสูง นำเอารูปตัวเองไปปิดทับพระบรมฉายาลักษณ์ โดยไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงนั้น  เป็นการกระทำที่ มิบังควรเป็นอย่างยิ่ง

ในอดีตนะ ที่ตรงไหนที่ในหลวงเคยประทับนั่ง ตามประเพณีเขาห้ามคนอื่นเข้าไปนั่ง  ที่ตรงไหน ที่เคยติดพระบรมฉายาลักษณ์ เขาห้ามเอารูปคนอื่นไปปิด นี่บังอาจเอารูปตัวเองไปปิดทับรูปในหลวง  มีแต่จะต้องกุดหัวเจ็ดชั่วโคตรเท่านั้น”

แม่หยุดนิดหนึ่ง และเน้นว่า “ลูกแม่ แต่ก่อนนะ พ่อของลูก ทำงานอยู่ชายแดน ทำหน้าที่ปกป้องสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และได้รับพระราชทานทั้งเหรียญชายแดนและเหรียญชัยฯ เป็นเกียรติประวัติของครอบครัวและวงศ์ตระกูล ที่ภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง แม่จึงอยากให้ลูกระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นนี้อยู่เสมอ 

และไม่ว่าลูกจะเป็นใหญ่เป็นโตแค่ไหนก็ตาม  แม่ก็ยังเป็นแม่ของลูก ถ้าลูกยังคิดว่าเป็นลูกของแม่  ลูกจะต้องตระหนักถึงภัย โดยเฉพาะราชภัย ดังนั้น ลูกจะต้องซื่อสัตย์สุจริต และรับผิดชอบ สำนึกได้อยู่เสมอว่า อะไรสูง  อะไรต่ำ อะไรควรทำ  อะไรไม่ควรทำ  อย่าให้เสียหาย ฉะนั้น แม่ขอสั่งลูกว่า  ให้ลูกลาออกจากทุกตำแหน่งที่ดำรงอยู่  และกลับมาทำหน้าที่สอนอย่างเดียว”

ผมไม่ได้ตอบ มองดูแม่ลุกขึ้น เดินโยกเยกเข้าห้องนอนไป  ส่วนผมผมนั่งคอตกอยู่ตรงนั้น

คืนนั้นผมนอนไม่หลับทั้งๆที่เหนื่อยมาก ผมจะทำอย่างไรดี การลาออกจากตำแหน่งอะไรของที่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก เพราะอธิการบดี จะยืนการอย่างเดียวว่าไม่ได้  และที่สำคัญผมไม่รู้จะไปบอกท่านอย่างไร เพราะตลอดเวลาที่ทำงานด้วยกัน ท่านจะควบคุมผมด้วยข้อมูลที่ผมไม่อยากให้ใครรู้

ตอนนี้ผมอยากใช้อวัยวะอย่างอื่นก่ายหน้าผากแทนมือ อย่างที่จิปาถะว่าไว้จริงๆ

จบ

 …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *