เรื่องสั้น อิงสถานการณ์ (ที่สุดในโลก)

16

วันนี่ก็เป็นเรื่องจินตนาการ ซึ่งก็คงเหมือนเดิม เพราะมันไม่ใช่เรื่องจริง จึงไม่มีสาระอะไร  และไม่น่าเชื่อถือ

“วันนี้มีข่าวใหญ่ ที่ไม่ใช่เรื่องแต่งตั้งประธานสภาฯและกรรมการสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ใหม่ทั้งชุด จำนวน 12 ท่าน ที่ล้วนแต่หน้าหนาเดิมๆแทบทั้งสิ้น ซึ่งได้สร้างความฮือฮ่าฉงนสนเท่ห์ให้กับผู้ที่เกี่ยยวข้องเป็นอันมาก

แต่เป็นเรื่องของนางแต้ม รักษาการอธิการบดี(เถื่อน) ตัวแสบ ของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ที่ตีนข้างขวาของนางเกิดมีขนาดโตขึ้นอย่างหน้ากลัว ไม่ใช่แค่เท้าช้าง แต่ใหญ่เท่ากับช้างทั้งตัว ดังนั้น นางจึงได้แต่นั่งเศร้า ร้องห่มร้องไห้ น้ำตานองหน้า ขี้หมูกขี้ตาไหลเลอะเปอะเปื้อน ที่พื้นเต็มไปด้วยกระดาษเช็ดขี้มูกกองพะเนินเทินทึก นางไม่รู้จะทำอย่างไรก็ได้แต่ ดูเท้าของนางอยู่ในห้องตลอดทั้งวัน (เศร้า)

แพทย์ได้เดินทางมาตรวจ แต่ก็ไม่สามารถวินิจฉัยได้ว่านางเป็นโรคอะไร พยาบาลที่มากับแพทย์กระซิบกับเจ้าหน้าที่หน้าห้องว่า “คงเป็นโรคกรรมโรคเวรนั่นแหละอย่างนี้ไม่มีทางหาย” จากนั้นก็เดินทางกลับไป

เมื่อเรื่องนี้กระจายออกไป พนักงานมหาวิทยาลัยฯต่างจับกลุ่มพูดคุยกัน บางคนว่า อย่างนี้ก็แย่นะซิ นางคงอยู่เป็นอธิการบดีของที่นี่ตลอดกาล ไล่ก็ไม่ไป มิหนำซ้ำเอาออกจากห้องก็ไม่ได้อีกด้วย  ที่นี้จะทำอย่างไรดี  ถ้าจะนำตัวนางออกมา ก็ต้องทุบผนังตึกด้านนอกชั้น 2 อาคาร 15 ชั้น และใช้เครนยกนางออกมา ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่มาก เฉพาะน้ำหนักขาของนางเท่ากับช้าง 1 ตัว หรือประมาณ 5,000  กิโลกรัมเข้าไปแล้ว  ดีไม่ดีพื้นอาคารอาจถล่มลงมาก็ได้

ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งบอกว่า เป็นข่าวดีมาก มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ของเราจะได้มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศและทั่วโลก ที่มีรักษาการอธิการบดี(เถื่อน) ตีนโตที่สุดในโลก

“เรื่องนี้จะถูกบันทึกลงในกินเนสบุ๊ค อย่างแน่นอน”

…