เรื่องสั้น อิงสถานการณ์ (เราจะจัดการให้)

เรื่องสั้น อิงสถานการณ์ (เราจะจัดการให้)


23
มีนา จัน โทรมาบอกว่า ช่วงนี้ที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ประเทศสารขัณฑ์ ทั้งสองฝ่ายคือทั้งรักษาการอธิการบดี (เถื่อน) และฝ่ายพนักงานมหาวิทยาลัย ต่างช่วงชิงความได้เปรียบ โดยการเข้าพบผู้ใหญ่ เพื่อท่านจะได้รับรู้ข้อมูลของฝ่ายตน และหาทางเยียวยา ก่อนที่ฝ่ายตรงข้ามจะยัดข้อมูลที่ทำให้ให้ฝ่ายตนเสียเปรียบ ก็เรียกว่าต่างฝ่ายต่างวิ่งกันวุ่น เพื่อสร้างโอกาสที่เหนือกว่า ก็เหนื่อยหน่อยนะครับ การงานก็ต้องทำขาดหายไม่ได้ เพราะพวกหมานายคอยเล่นงาน ครอบครัวก็ต้องดูแล ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรได้ วิถีเป็นเช่นนั้น (ซวย)
ผมได้ฟังมีนา จัน เล่าก็อดนึกถึงตัวเองไม่ได้ มีเสียงแทรก “จะเล่าเรื่องตัวเองอีกแล้วซิ” ผมตอบเบาๆ “ก็จะทำอย่างไรได้ล่ะ
คนเขียนหนังสือก็จะเขียนเรื่องที่เป็นประสบการณ์ของตัวเองวันยังค่ำ แต่ใครจะว่าอย่างไรก็ช่าง จะเล่าให้ฟังนั่นแหละ”
เมื่อผมถูกจับดำเนินคดีอาญาที่อยุธยาเมื่อต้นปี 2540 เนื่องจากเป็นแกนนำร่วมต่อต้านการถ่ายทำภาพยนต์อเมริกันที่มีเนื้อหาไม่เหมาะสมในโบราณสถานที่เป็นวัด ตลอดเวลา 8 เดือนตั้งแต่เกิดเรื่องจนอัยการสูงสุดสั่งไม่ฟ้องเด็ดขาดนั้น ผมได้ทำกิจกรรมและพบผู้ใหญ่เป็นจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่ก็กลุ่มที่ร่วมต่อต้านนั่นแหละจัดให้ ผมก็มีหน้าไปปรากฏตัว
เริ่มต้นด้วย เพื่อนๆนำผมไปประท้วงร้องเรียนต่อผู้ว่าราชการจังหวัดพระนครศรีอยุธยา มีการเดินขบวน ชูป้ายประท้วงร้องเรียนว่า ผมไม่ได้รับความเป็นธรรม ถูกกลั่นแกล้ง จากหน่วยงานของรัฐ วันนั้น ผมเห็นผู้ที่ผมเคารพ เพื่อนๆ ลูกศิษย์จากบุรีรัมย์ และลูกศิษย์จากอยุธยาพากันมาช่วยผมแล้ว น้ำตาซึม ซึ้งในน้ำใจครับ สุดท้ายการประท้วงจบลงด้วยการได้เข้าพบผู้ว่าราชการจังหวัด ท่านแสดงความเห็นใจ และรับปากว่าจะดูแลให้ คำพูดที่ผมยังจำได้อย่างแม่นยำก็คือ “เขาเล่นงานท่านบาดเจ็มมาแล้ว ก็ต้องช่วยดูแลรักษากันไป” และท่านก็ได้ทำตามคำพูดนั้น
และสิ่งที่ผมหวังก็คือ “นางแต้มเล่นงานพวกท่านหนักมาก เราจะจัดการให้ และรักษาเยียวยาพวกเราต่อไป” ก็หวังว่าท่านจะทำตามนั้น

รออ่านต่อ ครับผม

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *