เรื่องสั้น สารขัณฑ์ (ตอน”ล้ำเส้น”)

เรื่องสั้น สารขัณฑ์ (ตอน”ล้ำเส้น”)


1
อาจารย์ที่ผมเคารพท่านหนึ่ง. ชมข้อเขียนจิปาถะ เรื่องสั้น ตอนทับหลังนางควายบ้า มาว่า อ้างอิงดี จนอดยิ้มให้ตัวเองไม่ได้ แถมยังแสดงความคิดเห็นอย่างรู้ใจว่า”ตกลง เรื่องจะจบลงอย่างไร หรือยังจะลากไปเรื่อยๆมาเรียงๆ” คำตอบก็คือ ก็คงต้องลากต่อไป เพราะนางแต้มรักษาการอธิการบดี(เถื่อน) มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ นางมึนจริงๆหน้าด้านหน้าทนสุดๆไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อน เปรียบเหมือนสอนหนังสือเด็ก สอนเท่าไรก็ไม่ได้เรื่องสักที ฉะนั้นก็ต้องสอนซ้ำๆซากๆแบบเรื่อยๆมาเรียงๆนกบินเฉียงไปทั้งหมู่อย่างนี้นี่แหละ จนกว่าเด็กจะจบ
มีคนสงสัยว่า แล้วเมื่อไรท่านจะชนะล่ะเพราะเห็นต่อสู้กันมานมนานแล้ว ผมปฏิเสธว่าผมเปล่าสู้ เพราะนางไม่ได้ทำอะไรผม ผมเป็นครูผมชอบสอน เมื่อเห็นว่าใครทำอะไรไม่ถูกไม่ควรก็ต้องสั่งต้องสอนกัน
ไม่จริงหรอกมีคนค้าน เห็นดุด่าว่ากล่าวนางอย่างสาดเสียเทเสียใช้คำพูดที่ออกนอกลู่นอกทาง”ล้ำเส้น” เช่น”อีเปรตเอ่ย” “อีเวรตะไล” ฯลฯ เสียความเป็นตัวตนนะจะบอกให้
ผมตอบว่า. ถ้าต้องการความชอบธรรมก็ต้องล้ำเส้นกันบ้าง มันเป็นวิธีสอน. เด็กที่สอนไม่เหมือนกันบางคนมันทึบก็ต้องลงไม้เรียวกันบ้าง. ท่านก็เป็นครูนี่ น่าจะรู้ดี อย่างนาง”แต้มสี”นี่ต้องใช้ไม้ตะบอง
อย่างนั้นท่านก็ซวยนะซิ เพราะได้ข่าวว่าตอนนี้นางกำลังเข็นควายบ้าตัวใหม่มาให้ท่านต้องเหนื่อยต่ออีก
ก็นั่นนะซิ เวรกรรมของจิปาถะจริงๆ ไม่ต้องทำอย่างอื่นกันละ อีเวรตะไลเอ้ย!
แต่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก สอนสบาย. เรื่องนี้ชำนาญ มีแผนการสอนและชีทพร้อมอยู่แล้ว
….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *